Mijn interesse gaat heel erg uit naar de oorlog en zeker naar wat er hier in Vessem is gebeurd. Ik ben in augustus 2012 wezen praten met een buurtgenoot die nog in leven is, Sjef Schoenmakers. Hij woonde in de oorlogsjaren op het Meerven. Sjef is nu zo ergens begin 80 jaar en was naar eigen zeggen een jaar of 14 aan het eind van de oorlog.
Tijdens de bevrijding kwamen er Engelsen bij hen. Heel het weiland en bij hun op het erf zat het vol met Engelse soldaten en hun kanonnen. Die waren hier gelegerd, omdat het in Middelbeers en Oirschot vol zat met Duitsers. Van hieruit werd met kanonnen geschoten. Het zal waarschijnlijk een hele compagnie zijn geweest, die hier gestationeerd was, naar schatting zo’n 200 man, volgens Sjef.
Na de ervaringen met drie weken respectvolle Duitsers over de vloer, had Sjef eigenlijk liever die dan deze lompe, arrogante Engelsen. Ze keken nergens naar en waren onbeschoft.
Na een paar keer richting Middelbeers te hebben geschoten, zei een van de Engelse soldaten tegen Sjef dat ze nu nog één keer konden schieten voordat de Duitsers hun positie precies hadden gepeild. Dat was ook zo: na het schieten duurde het niet lang of dit kanon kwam onder Duits vuur te liggen vanuit Middelbeers. Verder schoten ze ook op de toren in Oirschot. Ook werd er af en toe door de Duitsers met een of andere middel geschoten waardoor heel de grond in de fik vloog, volgens Sjef.
Vlakbij de Beerze zat ook nog een stel Duitsers die hun positie verraadden door op overkomende vliegtuigen te schieten. Volgens Sjef is er een Engelse soldaat geweest die in zijn eentje met een jeep een omtrekkende beweging maakte en een verrassingsaanval uitvoerde, waarbij hij iedereen doodschoot. Na een tijdje is Sjef gaan kijken. Toen lagen er alleen nog wat dode paarden en de kanonnen. De lijken werden voor nood tijdelijk ter plekke begraven, maar na een paar dagen afgevoerd.
Na dit vuurgevecht trokken de Engelsen weer verder richting Overloon. De meeste soldaten waren bang en moesten huilen, volgens Sjef. Na hun vertrek lag het bezaaid met kogelhulzen. Verder heeft Sjef van hieruit kunnen zien hoe Eindhoven onder vuur werd genomen en de paratroopers sprongen. En hoe de vliegtuigen overkwamen, richting Arnhem. Ook op de Buikheide is er volgens Sjef toen een vliegtuig neergekomen. Maar hier weet hij verder niet veel van.
In het huis van Nouwens, het huis waar Cees van de Bliek heeft gewoond, hebben Duitsers verstopt gezeten. Maar nadat de Engelsen er de fik in hadden gezet, kwamen die snel naar buiten en werden ze gevangen genomen. Dit is een beetje hoe Sjef dit alles heeft beleefd en hoe het er hier aan toe is gegaan. Dit heb ik opgeschreven, zodat deze herinnering blijft.
Tijdens de bevrijding kwamen er Engelsen bij hen. Heel het weiland en bij hun op het erf zat het vol met Engelse soldaten en hun kanonnen. Die waren hier gelegerd, omdat het in Middelbeers en Oirschot vol zat met Duitsers. Van hieruit werd met kanonnen geschoten. Het zal waarschijnlijk een hele compagnie zijn geweest, die hier gestationeerd was, naar schatting zo’n 200 man, volgens Sjef.
Vlakbij de Beerze zat ook nog een stel Duitsers die hun positie verraadden door op overkomende vliegtuigen te schieten. Volgens Sjef is er een Engelse soldaat geweest die in zijn eentje met een jeep een omtrekkende beweging maakte en een verrassingsaanval uitvoerde, waarbij hij iedereen doodschoot. Na een tijdje is Sjef gaan kijken. Toen lagen er alleen nog wat dode paarden en de kanonnen. De lijken werden voor nood tijdelijk ter plekke begraven, maar na een paar dagen afgevoerd. 
