Marilou Nillesen
bhic zei op 11 november 2020 om 12:07
Wat een intens verdrietig verhaal, Ad. Wat een intens verdrietige foto. De witte zakdoek, de eenzaamheid, de dood, alles eraan is rauw en pijnlijk.
Wat lovenswaardig dat de vrijwilligers van de Stichting “Greb” de man op de foto een naam hebben gegeven. En daarmee het verhaal. Bijzonder om juist na al die jaren extra stil te staan bij het tragische lot van Goof (en zijn vrouw en kind die achterbleven).
Veel dank voor het delen van dit verhaal.
Wat lovenswaardig dat de vrijwilligers van de Stichting “Greb” de man op de foto een naam hebben gegeven. En daarmee het verhaal. Bijzonder om juist na al die jaren extra stil te staan bij het tragische lot van Goof (en zijn vrouw en kind die achterbleven).
Veel dank voor het delen van dit verhaal.