Nog een gedicht of liedje, uit de nalatenschap van mijn opa uit Eindhoven.
Als ik denk aan die zalige jaren Die ik met jou in bed heb doorgebracht Als ik denk aan die slapeloze nachten Waarin jij mij verpozing bracht Als ik denk aan die fijne momenten Waarop jij je gaf aan mij alleen Als ik terug denk aan jou Scheurt mijn hart soms in twee Ik wilde je zo graag weer Aan mijn lippen drukken Maar nu is het voorbij Wanneer zal het weer komen Dat jouw geur mij zal doorstromen O... was je maar weer bij mij in bed Jij onvergetelijke virginia sigaret
Ha,Ha, leuk ! Marita.
Minder leuk is een herinnering van me dat me hierdoor te binnenschiet.
Ik had een oom en die leed aan -vallende ziekte- zoals ze dat toen noemde.
Het enigste waar hij op het laatst nog van kon genieten was TV kijken, radio luisteren ( hij was ook de eerste in de familie die een TV en een bandrecorder aanschafte rond 1960) en sigaretten roken. Zo erg zelfs, dat hij in bed rookte wat natuurlijk gevaarlijk was voor brand als hij in slaap viel. Daarom ging mijn Oma ( mijn oom woonde nog thuis) s'avonds laat nog altijd even controleren. Deze oom stierf uiteindelijk aan longkanker op 50 jarige leeftijd. Een jongere broer van hem is op de dag van zijn sterven onmiddellijk gestopt met sigaretten roken. Die begon in het begin daardoor meer te snoepen waardoor hij dikker werd. Is uiteindelijk daar ook me gestopt. Nu zo'n 45 jaar later is deze laatste oom op zijn 86ste toch weer bescheiden gaan roken. Volgens hem kon het nu toch geen kwaad meer.
Als ik denk aan die zalige jaren
