Ze waren knap drie jaar getrouwd, de 49-jarige landbouwer Martinus Bongers en de enkele jaren jongere Petronella Maria van de Water. Ze kregen op die leeftijd geen kinderen meer en woonden in Vlijmen. Mogelijk was het geen goed huwelijk, mogelijk veroorzaakt door de drankzucht van Tinus.
Dat bewees in elk geval toen hij daags voor Pinksteren op zaterdag 1 juni 1895 van de markt van Den Bosch huiswaarts keerde. Het was ongeveer drie uur in de middag en de man des huizes was toen al aardig beschonken. Toen hij zijn vrouw in het veldje voor het huis zag staan, liep hij naar de woning en schreeuwde zo hard dat iedereen het kon horen. “ Kom je godverd… nou nog binnen anders schiet ik je kapot.” Waarschijnlijk had hij de koffie klaar willen zien staan. Toen Nel echter geen aanstalten maakte het huis in te gaan kwam hij al vloekend met een enkel loops geweer uit het huis uit, legde aan en schoot haar richting uit.
(het verhaal gaat verder onder dit archiefstuk)
In de buurt had de buurman Hannes Timmermans dit allemaal aangehoord en had de vrouw ook na het schot zien vallen. Zij leefde nog korte tijd en sloot met een zucht beide ogen. De schotwond boven het linkeroor liet drie gaatjes zien en de autopsie bracht aan het licht dat de dood het gevolg was van drie hagelkorrels in de hersens. De rechtbank kon geen verzachtende omstandigheden vinden en legde hem na de eis van vijftien jaar een straf van twaalf jaar op wegens doodslag. Ook het gerechtshof die op 12 oktober de zaak nog eens tegen het licht hield, vond twaalf jaar een prima straf.
Rekening
Nog gebruikelijk in die tijd was het geldbedrag dat de veroordeelde moest betalen aan de staat wegens de kosten die het gerecht had gemaakt: 81 gulden 90 maar liefst, een bedrag dat de eenvoudige landarbeider niet kon opbrengen. Zoals alle mannen met een lange straf werd hij kort daarop naar de gevangenis in Leeuwarden overgeplaatst. Daar is hij enkele jaren later overleden, mogelijk zelfdoding.
Dat bewees in elk geval toen hij daags voor Pinksteren op zaterdag 1 juni 1895 van de markt van Den Bosch huiswaarts keerde. Het was ongeveer drie uur in de middag en de man des huizes was toen al aardig beschonken. Toen hij zijn vrouw in het veldje voor het huis zag staan, liep hij naar de woning en schreeuwde zo hard dat iedereen het kon horen. “ Kom je godverd… nou nog binnen anders schiet ik je kapot.” Waarschijnlijk had hij de koffie klaar willen zien staan. Toen Nel echter geen aanstalten maakte het huis in te gaan kwam hij al vloekend met een enkel loops geweer uit het huis uit, legde aan en schoot haar richting uit.
In de buurt had de buurman Hannes Timmermans dit allemaal aangehoord en had de vrouw ook na het schot zien vallen. Zij leefde nog korte tijd en sloot met een zucht beide ogen. De schotwond boven het linkeroor liet drie gaatjes zien en de autopsie bracht aan het licht dat de dood het gevolg was van drie hagelkorrels in de hersens. De rechtbank kon geen verzachtende omstandigheden vinden en legde hem na de eis van vijftien jaar een straf van twaalf jaar op wegens doodslag. Ook het gerechtshof die op 12 oktober de zaak nog eens tegen het licht hield, vond twaalf jaar een prima straf.
