Meer dan een eeuw lang zijn de Dominicanen nadrukkelijk aanwezig geweest in Langenboom. En één van de gezichtsbepalende paters in het dorp was Bartholomeus van Os, geboren op 19 januari 1873 in Utrecht en in 1898 tot priester gewijd.
Bijna zijn hele priesterleven heeft hij in Langenboom doorgebracht. “Onze volijverigen pater en onvermoeide boerenapostel” werd hij genoemd. Hij was gek op kinderen en zij op hem. Van Os hield er niet van in de belangstelling te staan. “Zijn nederigheid en bescheidenheid maken hem van alle uiterlijke hulde en feestbetoon afkeerig”, meldt de Graafsche Courant in 1923.
Hij startte zijn carrière als leraar aan de Dominicanenkloosters in Huissen en Zwolle. Maar om gezondheidsredenen moest hij op zoek naar een andere werkkring. “De gezonde frissche buitenlucht schonk zijn overspannen zenuwgestel spoedig nieuwe veerkracht en werklust.” En werklust had hij volop: naast de zielzorg trad hij ook op als geestelijk adviseur van de Boerenbond en Boerenleenbank, van de RK Jonge Boerenstand en de Boerinnenbond.
Na de verheffing van Langenboom tot zelfstandige parochie in 1918, werd Van Os er kapelaan. Dag en nacht stond hij klaar voor zijn parochianen, totdat hij in 1934 een hartaandoening kreeg en het kalmer aan moest gaan doen.
In 1948, bij zijn gouden priesterfeest, werd Van Os benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Noodgedwongen gebeurde dat in het ziekenhuis in Nijmegen, omdat hij daar met een hardnekkige beenwond verbleef.
Bijna zijn hele priesterleven heeft hij in Langenboom doorgebracht. “Onze volijverigen pater en onvermoeide boerenapostel” werd hij genoemd. Hij was gek op kinderen en zij op hem. Van Os hield er niet van in de belangstelling te staan. “Zijn nederigheid en bescheidenheid maken hem van alle uiterlijke hulde en feestbetoon afkeerig”, meldt de Graafsche Courant in 1923.
Na de verheffing van Langenboom tot 
