Het moet daar in het ‘Bondshotel’ goed toeven zijn geweest. Dat mag blijken uit de vele reacties die het echtpaar Gerard Wilhelmus van Helden (1893-1944) en Maria Elisabeth van Dincten ‘Moeke Van Helden’ (1895-1975), in de periode 1943 – 1949 mochten ontvangen.
Foto gemaakt in de jaren ‘40 van de vorige eeuw. Familie Van Helden en hotelgasten. Moeke Van Helden in gestreepte jurk, vader die in 1944 is overleden is staat er ook op. Dochter Riet is geboren in 1931, staat op de foto als meisje van zo’n 10-12 jaar met vlechtjes en met de armen over elkaar.
Bondshotel
In 1884 kregen de eerste hotels toestemming om zich Bondshotel te mogen noemen. Daarvoor moesten ze voldoen aan kwaliteitseisen zoals een wc en een badkamer in het hotel en voorzieningen voor was- en scheerwater op elke kamer. In de jaarlijks uitgegeven ANWB-reiswijzer stond een overzicht van goedgekeurde hotels. Leden konden in deze hotels tegen een gereduceerde prijs logeren en kregen er vaak korting op maaltijden en wijnen. De hotelgasten te Sint-Oedenrode boekten hun verblijf in groepsverband onder de Nederlandse Reisvereniging.
Moeke
In het gastenboek vonden we talloze getuigenissen uit verschillende delen van Nederland. Zij roemden de kookkunst van ‘Moeke’ zoals ze door vele Rooienaren ook werd aangesproken. Ook de gezelligheid kwam ter sprake en het voortreffelijke eten, dat Moeke toch maar tijdens de Tweede Wereldoorlog kon bereiden ondanks gebrek aan voedsel in die tijd. Bovendien werd dank uitgesproken aan de familieleden Van Helden over de voortreffelijke zorg waarmee de gasten, waaronder ook kleine kinderen, werden omringd. Zij allen zullen het niet nalaten ‘De Zwaan’ bij hun kennissen aan te bevelen. Ook de mensen die welwillend in de kwartieren gehuisvest werden kwam een woord van lof toe. De dankbetuigingen werden voor de deelnemers geschreven door hun gids of leider.
Maar waar werd hun verblijf te Sint-Oedenrode dan wel aan besteed? Uit de dankbetuigingen kunnen we weinig opmaken.
Reacties
Wel uit een gedicht wat ondertekend werd door verschillende gasten:
We zagen de Brabantse landen om Rooij We leerden ze kennen en vonden ze mooi We woonden en aten bij Moeke van Helden zoals je het daar hebt, zo heb je het zelden we hadden een week van genot en plezier wie echt wil genieten die kome naar hier Een ieder heeft dan niet steeds meegelopen een volgende keer beter, dat zullen we hopen Een groot aantal blaren gaf wel eens verdriet maar Rooij en de lieve Van Helden’s vergeten, dat zullen we niet.
Kasteel Heeswijk
Verder komt het zwembad voor en de auto bracht ze naar een oud kasteel in Heeswijk maar voor de poort staan mochten ze hoewel beleefd gevraagd niet naar binnen.
Het gedicht of ode eindigde met een hiep, hiep, hoera voor Sint-Oedenrode en een keer met Dè ge bedankt zijt, dà witte wor!
Dank aan Marianne van den Bosch, van haar mocht ik er een verhaal met foto van maken.
Marianne bewaarde het boek dat bij haar terecht kwam via haar moeder Riet. Die was gehuwd met Jan van den Bosch, latere eigenaar van ‘De Zwaan’ en later bekend als ‘Jan Bosch’.
Ben je benieuwd naar het gastenboek van Hotel De Zwaan?
Moeke
In het gastenboek vonden we talloze getuigenissen uit verschillende delen van Nederland. Zij roemden de kookkunst van ‘Moeke’ zoals ze door vele Rooienaren ook werd aangesproken. Ook de gezelligheid kwam ter sprake en het voortreffelijke eten, dat Moeke toch maar tijdens de Tweede Wereldoorlog kon bereiden ondanks gebrek aan voedsel in die tijd. Bovendien werd dank uitgesproken aan de familieleden Van Helden over de voortreffelijke zorg waarmee de gasten, waaronder ook kleine kinderen, werden omringd. Zij allen zullen het niet nalaten ‘De Zwaan’ bij hun kennissen aan te bevelen. Ook de mensen die welwillend in de kwartieren gehuisvest werden kwam een woord van lof toe. De dankbetuigingen werden voor de deelnemers geschreven door hun gids of leider.
Dank aan Marianne van den Bosch, van haar mocht ik er een verhaal met foto van maken.
