Maar al te dikwijls worden aan opvallende c.q. excentrieke personen de meest uiteenlopende verhalen opgehangen. Hans Gruijters was beslist géén Robin Hood, die bij de rijken ging stelen en het aan de armen uitdeelde.
Als er een toneelstuk van hem wordt opgevoerd, heb ik een sterk vermoeden dat Hans de hemel wordt ingeprezen. Een nieuw Held wordt dan “geboren”. De wildste verhalen doen de ronde, waarvan maar de vraag is of ze allemaal op waarheid berusten.
Mierlo was bekend om zijn kersenboomgaarden. Ieder jaar was er een kersenfeest met optocht. Ooit verscheen Hans in de optocht, geheel in het zwart gekleed, met een hoed gelijk een cowboy en een zwart paard, vandaar zijn bijnaam.
Hij stond maar al te graag in de belangstelling en was altijd omgeven van enige lieden die het bij moeilijkheden voor hem opnamen. Zo heb ik er een gesproken, die vertelde dat ze er altijd op uit waren om een knokpartij uit te lokken.
In die tijd was in Beek en Donk een café Lammers met een danszaal. Op een dansavond verscheen Hans met zijn groep en het duurde niet lang of er werd op verschillende plaatsen geknokt. Een meisje dat ik kende, vertelde later het volgende: tijdens de vechtpartij lag er een man op de grond die hevig aan zijn arm bloedde. Dat meisje had een EHBO-cursus gevolgd en ze hield de ader dicht tot er hulp kwam opdagen. Nadat de man was afgevoerd, zei de politie tegen haar: “had hem maar kapot laten bloeden”. Het bleek De Zwarte Ruiter te zijn.
Tussen Lieshout en Gerwen liggen veel bossen, plotseling maakte een klein vliegtuigje een noodlanding op een aangrenzende akker. Boeren die daar werkzaam waren, snelden naar het vliegtuigje, doch voordat ze er waren, verscheen er een auto uit de bossen, er werden twee kisten uit het vliegtuigje overgeladen en de auto verdween. Het vliegtuigje vatte vlam en brandde geheel af. Veel later bleek dat De Zwarte Ruiter in het spel zat, het betrof gesmokkelde horloges uit Zwitserland.
In die jaren werd de werkeloosheidsuitkering contant bij het gemeentehuis uitbetaald. Hans was werkloos en op de dag van uitbetaling verscheen hij in een net pak met zijden handschoenen, gezeten op de achterbank van een grote Amerikaan met open dak. Zijn chauffeur in uniform opende het portier, Hans ging het gemeentehuis binnen, ontving zijn 45 gulden en gaf die met een groot gebaar aan zijn chauffeur als fooi. Dat alles onder de ogen van de ambtenaar en in aanwezigheid van andere mensen die het geld hard nodig hadden.
Na zijn vrijlating uit de gevangenis in 1966 maakte hij een (kortstondige) carrière als zanger:
