Op 26 juni 1854 werd het traject Antwerpen – Roosendaal in gebruik genomen. Nog geen maand later, op 20 juli 1854, werd een zijtak van deze spoorlijn doorgetrokken tot een noodstation op Vossendaal in Etten-Leur. Door problemen met de grondonteigening kon pas op 11 december 1854 doorgereden worden naar de plaats waar het nieuwe station in Etten-Leur moest komen.
Het oude station van 1855
Het liefst zag de gemeente dat er twee stations kwamen, maar omdat de gemeente zelf de toegangswegen moest betalen, koos men voor één station. De plaatsbepaling was strategisch, tussen Etten en Leur. Ongeveer 100 meter ten westen van de huidige fietsers- en voetgangersovergang bij de Wilhelminalaan en Brabantlaan. Hier werd een eenvoudig eenlaags stationsgebouwtje weggezet. Het station kreeg er in 1886 een verdieping bovenop.
Het was als volgt ingedeeld, een administratieruimte, een wachtaccommodatie, een ruimte voor het opslaan van allerlei goederen en een bovenwoning. In 1914 werd haaks op de westzijde een nieuwe woning voor de stationschef gebouwd.
Op 1 mei 1855 werd het traject Etten-Leur – Breda in gebruik genomen. Bij de spoorverdubbeling in 1884 werd een los- en laadgelegenheid op het emplacement aangelegd en werd de houten goederenloods uit 1872 vervangen door een stenen. De voornaamste goederen die in de loop der jaren werden aangevoerd waren kolen voor de plaatselijke handelaren, kunstmest voor de Boerenbonden en cement voor een betonfabriek.
Op 1 mei 1914 kreeg Etten-Leur dan toch zijn tweede station, een wachterswoning (nr. 11) met stationshalte. Het stond bij de spoorwegovergang Vaartkant – Lichttorenhoofd.
Stationshalte Vaartkant 1972 (Foto C. Lohmann, stadsachief Breda)
Vanaf 1930 ging het financieel niet zo goed met de spoorwegmaatschappijen in Nederland. Dit leidde op 2 augustus 1937 tot de oprichting van de N.V. Nederlandsche Spoorwegen. Op 1 januari 1938 volgde de overname van de exploitatie van de Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij en Staats Spoor. Om de spoorwegen financieel weer gezond te maken, werden in 1938 een aantal onrendabele lijnen en 144 kleine stations gesloten. Zowel het station in de Stationsstraat als de halte op de Vaartkant gingen op 15 mei 1938 voor het personenvervoer dicht. Wel werd in de Tweede Wereldoorlog het station door de Duitsers voor speciale personentransporten nog even geopend. Het goederenvervoer ging echter nog tot 28 mei 1972 door.
Met de naoorlogse industriële ontwikkeling van Etten-Leur en de daarmee gepaard gaande bevolkingsgroei ontstond steeds meer behoefde om het station weer voor personenvervoer te openen. Besloten werd een nieuw station te bouwen circa 500 meter ten westen van het oude station. Het nieuwe, moderne, eenlaags stationsgebouw is een ontwerp van Ir. C. Douma. Het werd op 29 mei 1965 onder grote publieke belangstelling officieel in gebruik genomen. Het oude station werd in 1967 gesloopt. Het huidige station doet tegenwoordig alleen nog dienst als wachtlokaal.
Bronnen:
Marinus Vermooten, "Etten-Leur is al 100 jaar halteplaats voor reizigers van de spoorwegen." In: De Gazet van 30-09-1981.
Archief Nederlandse Spoorwegen in Het Utrechts Archief
Website Stationsweb, geraadpleegd op 16-07-2016
