In deel 1 van dit verhaal is de geschiedenis neergeschreven van het onroerend goed kadastraal vastgelegd met de nummers F 558 en F 560. Nu is het perceel met nummer F 559 aan de beurt. De kadastrale kaart is opgemaakt en deugdelijk verklaard te Breda op 30 juni 1865.
Rembrandtstraat 54 en 56 voor de sloop (foto: Guust van Dijck, 1995. Bron: collectie West-Brabants Archief)
Het latere adres wordt Rembrandstraat 54 en 56. Guust van Dijck heeft de huizen voor de sloop voor nieuwe woningen op foto vastgelegd. De foto is opgenomen in de beeldbank van het West Brabants Archief. Vast tegen de zijgevel stond de in deel 1 vermelde smederij en koffiehuis van Van Aert.
Op 28 december 1864 koopt Marijn, ook Marinus, Dekkers, herbergier op Borgvliet, hieronder te verstaan Oud-Borgvliet, het perceel en sticht daarop blijkens de later te vermelden akte van 12 februari 1902 een huis. De verkoper is de in deel 1 genoemde schoenmaker Franciscus Jacobs. Over het verblijf van Marinus op Oud-Borgvliet gaat een ander verhaal.
Wanneer Marijn zijn herberg op Nieuw-Borgvliet start is een vraag. De aanbesteding van de bouw van de kerk van de nieuwe parochie Heilige Antonius Abt op Nieuw-Borgvliet vindt in een andere herberg plaats, aldus een advertentie in het Nieuws- en advertentieblad van Bergen op Zoom van woensdag 26 april 1865. Deze aanbesteding geschiedt in de herberg van P. Meeus, buiten de Boschpoort te Bergen op Zoom. Hetzelfde nieuwsblad kent op zondag 24 december 1865 een advertentie voor een verkoping van gezaagd hout voor hoogedel geboren heer baron De Caters, directe voorzaat van Pierre baron de Caters, bij M. Dekkers op Nieuw-Borgvliet op 11 januari 1866.
Marijn en zijn vrouw staan mede aan wieg van de parochie
50-jarig huwelijk. Bron: Nieuwe Zeeuwsche Courant, 10 jan. 1905
De Nieuwe Zeeuwsche Courant bevat op 10 januari 1905 een opvallend bericht over het 50-jarig huwelijk van Marinus Dekkers en zijn echtgenote Adriana Groffen. Het gouden echtpaar zouden mede-oprichters van de parochie zijn.
Het archief van de parochie bevestigt dit. Er is een intekenlijst voor vrijwillige bijdragen voor de oprichting van een parochie voor de katholieken van Zuidgeest, Heimolen, Borgvliet enzovoort. De lijst begint met het melden van een behoefte aan een parochie en kerkgebouw. De bewoners van het gebied wonen te ver van kerken in de omtrek om hun Heilige godsdienst naar behoren te kunnen waarnemen en vooral hun kinderen daardoor van het zo noodzakelijke godsdienstige onderricht voor een groot gedeelte van het jaar moeten verstoken blijven. De bijdrage kan worden gestort in drie gelijke termijnen in 1863, 1864 en 1865. Marinus Dekkers komt ook op lijst met bijdragen voor.
M. Dekkers op de inschrijflijst voor een nieuwe parochie (archief parochie H. Antonius Abt; West-Brabants Archief)
Een gewelddadig voorval
Ondanks zijn donatie aan de kerk blijft Marijn niet gevrijwaard van geweld. De Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche Courant meldt op 17 mei 1885 een ernstig voorval: “ Te Nieuw-Borgvliet, op 40 minuten afstands van Bergenopzoom , is een moordaanslag gepleegd op een bejaard man. De toestand van den ongelukkige is zorgelijk. De daders zijn in hechtenis genomen. (…) Omtrent het gebeurde te Nieuw Borgvliet wordt nader uit Bergen op Zoom gemeld: De herbergier D. had eenige beschonken lieden, wegens hun opgewonden toestand, uit zijn woning gezet en de deur gesloten. Gebruik makende van het binnenkomen van een daar nachtverblijf houdenden Belg, drongen zij naar binnen en hadden in een oogwenk D. op den grond geworpen. Als woestelingen vielen zij op hem aan en mishandelden hun slachtoffer op ergerlijke wijze. Met moeite werd hij door inmiddels toegesnelden ontzet. Door te hulp geroepen maréchaussées werd procès-verbaal tegen de daders opgemaakt, waarna zij naar Breda werden getransporteerd.”
Veelzijdige bezigheden en bouwwens van Marijn Dekkers
In het Register der patentschuldigen 1871/72 en 1872/73 van de gemeente Bergen op Zoom is M. Dekkers, huisnummer 196, tapper en winkelier, broodslijter, biljarthouder met 1 tafel. In een notariële akte van 12 november 1874 is zijn beroep herbergier en winkelier. In 1881 bij de invoering van de Drankwet krijgt Marijn, huisnummer inmiddels K 236, vergunning, aldus Henk Franken in zijn boek De geschiedenis van de drankwetvergunningen in Bergen op Zoom 1881 t/m 1970 : cafe- & baronderzoek van Bergen op Zoom, 1900 t/m 1999 : drankwet-vergunningen, Bergen op Zoom 1999. Volgens de patentregisters van 1890/1891 tot en met 1893/94 is Marijn tapper, slijter, boven 80 liter bier inslaand. Wordt 80 liter of minder ingeslagen dan is er sprake van een bierhuishouder. Op een andere plaats vermeldt het register dat hij winkelier, broodverkoper, biljarthouder met 1 tafel, binnenlands koopman in ’t klein en karreman is.
In het voorjaar 1896 krijgt Marijn bouwplannen. Hij vraagt daarvoor vergunning aan bij de gemeente op 6 mei 1896. Burgemeester en wethouders verlenen de vergunning op 12 mei 1896. Het huis is nog herkenbaar op de foto van Guust van Dijck.
Bouwtekening, 1896 (Archief gemeentebestuur Bergen op Zoom; West-Brabants Archief)
Op 28 januari 1897 laat Marijn Dekkers als koffiehuishouder een testament opmaken met een huis voor twee kinderen ieder. De dochter is erfgename van het zojuist vermelde huis en broer Adrianus erfgenaam van de naastgelegen herberg en koffiehuis.
Een nieuwe drankvergunning, een tapvergunning, komt er op 27 april 1897, maar dan op naam van zoon Adrianus Petrus, aldus meerbedoeld boek van Henk Franken. Op 12 februari 1902 wordt er bij notaris Van Gastel een koopovereenkomst gesloten tussen vader Marinus Dekkers en zoon Adrianus Petrus Dekkers, beiden te Nieuw-Borgvliet onder Bergen op Zoom, van een huis met erf en tuin aldaar, sectie F nr. 1257 en gedeelte van nr. 1258, voor Fl. 2.000,-, schuldig gebleven à 5% per 12 februari. Bij de verlenging van de drankvergunning in 1902 wordt vermeld: ”zijnde een herberg met opkamer & tuin met doelen voor de boogschutterij.”
Het 50-jarig huwelijk, overlijden van Marijn en zijn weduwe
Gouden huwelijksfeest (bron: De Zoom, 20 jan. 1905)
In dagblad De Zoom wordt op vrijdag 20 januari 1905 uitvoerig verslag gedaan van het gouden huwelijksfeest. Daaruit is deze passage gelicht. Het gouden echtpaar feest in de horecagelegenheid van hun zoon Adrianus.
Marinus Dekkers overlijdt als winkelier op 24 september 1906. Hij is dan 84 jaar oud.
In december 1906 verzoekt Adriana Groffen, de weduwe van Marijn Dekkers, om toestemming tot het bouwen van een bergplaats met varkenshok enz. geheel in steen en gedekt met mastiek. Op de bouwtekening zijn binnen de bergplaats ook te zien een geitenhok en een plee, tegenwoordig toilet genoemd. De bouwvergunning wordt verleend op 14 december 1906.
