Voor BlosRTV heb ik een korte documentaire gemaakt over de herinneringen die verschillende Boxmeerse mensen nog hebben aan de autoloze zondagen die in het kader van de oliecrisis in november en december 1973 werden afgekondigd.
Jan Bos, Joris Remmen, Gérard Kusters, Henk de Best en Theo Damen vertellen over die dagen, die door de meesten achteraf eigenlijk wel als romantisch, avontuurlijk beleefd zijn. Al kostte het Joris Remmen toen wel zijn baan bij autobedrijf Jetten.
Bekijk hier het filmpje (16 minuten 45 seconden) op YouTube.
Ik heb zelf met vergunning op de auto loze zondag auto gereden en wel van 23.00 tot de volgende morgen i.v.m. met mijn werk bij de posterijen dat hield in de brievenbussen hier in de regio Gemeente Boxmeer , Oploo ca en Vierlingsbeek en in Noord Limburg van Wellerlooi tot t/m Milsbeek tussen de Maas en de Duitse grens in totaal 78 bussen . Die post bracht ik naar het postkantoor in Nijmegen waar het verwerkt werd en je kreeg meteen de post voor Groesbeek en Gennep en natuurlijk Boxmeer mee . Ik reed op een gegeven moment in Well ter hoogte van het kasteel alles was pik donker want op de straat verlichting werd ook bezuinigd toen ik plotseling een rood lichtje voor me op de weg op en eer zag zwaaien , het was de politie die mij aan hield na controle van de papieren kon ik doorrijden , maar je weet niet wat je ziet in het duister zo'n rood lichtje en verder niets .
Marilou Nillesen
bhiczei op 21 oktober 2015 om 08:46
Dat blijkt wel, Willy, dat je na ruim 40 jaar dit nog zo exact herinnert! Waren er weinig mensen met vergunning? Met andere woorden: reed je vrijwel in je eentje op de weg?
Willy Theunissen
zei op 27 oktober 2015 om 20:22
Ik weet alleen dat taxi's vergunning hadden maar ik kan mij niet herinneren dat ik er gezien heb .
Marilou Nillesen
bhiczei op 28 oktober 2015 om 10:08
Ah oké... je kon destijds dus goed doorrijden ;-)
Willy Theunissen
zei op 30 oktober 2015 om 20:54
Ik heb nog een vervelend voorval van de autoloze zondag . Ik ging met mijn zoontje van 4 jaar achter op de fiets van Boxmeer naar mijn schoonouders te Overloon , op de terugweg ik was nog geen minuut onderweg prrrrrrrr zat mijn zoontje met zijn voetje tussen het stangetje en de spaken gauw terug en naar de dokter nou nou dat zag er uit flink ontveld na het verbonden te hebben taxi terug . Het kind heeft daarna bijna twee maanden gekropen , gelukkig heeft hij er niets blijvend aan overgehouden . Het ergste het was verdikkeme mijn schuld er zaten geen jasbeschermers op de fiets .
Marilou Nillesen
bhiczei op 1 november 2015 om 13:35
Ai Willy, dat is inderdaad een pijnlijke herinnering. Ik kan me voorstellen hoe vervelend dat voor jou (en je zoontje) moet zijn geweest. Met de taxi zijn jullie teruggegaan, schrijf je, en hoe ben je naar de dokter gegaan? Toch nog even met de fiets? Of met de auto? (Ik kan me voorstellen dat je voor dit soort gevallen toch de auto mocht pakken?)
Willy Theunissen
zei op 1 november 2015 om 13:47
Ik was er een paar honderd meter vandaan en vlak bij mijn schoonouders .
Marilou Nillesen
bhiczei op 2 november 2015 om 09:37
O kijk, dat maakt het een stuk eenvoudiger. Een geluk bij een ongeluk, zou ik zeggen.
