In Biezenmortel kwamen de paters kapucijnen te hulp. Ze bouwden in 1919 een klooster in de buurt van Biezenmortel en uiteraard hoorde daar ook een kerk bij. De kerk van de H. Joseph, die in 1921 in gebruik werd genomen, functioneerde als hulpkerk voor de Udenhoutse Lambertusparochie.
Bij het klooster werd ook nog eens een school gebouwd, zodat Biezenmortel een nieuw dorpscentrum kreeg tussen de gehuchten in die streek. De kapucijnen zijn vertrokken, maar het kleine Biezenmortel heeft dankzij hen nog steeds een eigen parochiekerk. En nog altijd is een pater kapucijn pastor.
Foto: BHIC / Henk Buijks, 2009
Aanvulling 2019
Op 7 juli 2019 werd in de St. Josephkerk de laatste H. Mis gevierd. Tonnie van Rijsewijk-van Rijswijk en Sjaantje Traa-Van Rijswijk haalden naar aanleiding daarvan herinneringen op.
In de oorlogs jaren was daar op het klooster een neef van mij uit Rotterdam in opleiding om pater te worden in de zomer mochten ze gezamenlijk een middag naar de Drunense duinen voor ontspanning. Ze hadden zelf daar een gevarieerde wandelroute uit gezet, die nu nog bestaat en loopt vanuit de Rustende Jager. Maar dat ze dat niet allemaal deden blijkt uit het volgende.
Frits ze hadden al wel een pij aan en sandalen maar hadden nog geen kloosternaam, liep niet mee naar de duinen maar met een maatje binnen door snel even naar tante Cor (mijn moeder) onder wegen was geen appelboom veilig en hadden ze beiden hun puntmuts vol met appels geladen hopend hier beiden een lekkere sigaar voor te krijgen en dat lukte!
In 1948 is Frits (mijn neef) priester geweid en heten toen Clemens. ik was toen misdienaar bij ons in de grote kerk in Udenhout maar mocht toen voor die ene keer misdienaar zijn in de Biezenmortel bij zijn priesterwijding en zijn eerste Heiligen Mis,
Hilde Jansma
bhiczei op 31 augustus 2021 om 08:49
Wat leuk dat je dit verhaal met ons deelt, Gerard! Ik heb het met plezier gelezen.
In Biezenmortel kwamen de paters 
