Een veerverbinding van Lith naar Alphen is er vermoedelijk al in de Middeleeuwen geweest, omdat Lith al in die tijd een niet onbelangrijke rol speelde in de rivierhandel.
Na 1800 was het veer van Lith eigendom van het Rijk, dat het veer steeds openbaar verpachtte. Op 19 december 1988 ging het veer over naar de Stichting De Maasveren.
Waar je tegenwoordig de openingstijden en tarieven van het veer op een website vindt, stond er vroeger in de buurt van de veerstoep een bord met tarieven. Niet iedereen hoefde overigens te betalen. Vrijgesteld waren onder meer conducteurs, postillons en boden, militairen en rijksveldwachters.
Klachten konden mondeling tegen de veerman verteld worden, maar ook lag er in het veerhuis een register waarin mensen hun bezwaren konden aantekenen. In het Lithse register is niet veel opgetekend, kennelijk waren de reizigers wel tevreden over de bediening van het veer.
Bekend is de familie De Blank, waarvan verschillende leden het veer hebben laten varen. Ze hebben dat 81 jaar volgehouden. Het begon in 1907 met Leonardus De Blank, toen zijn weduwe, Antonia Piron. In 1951 nam hun zoon Janus het roer over. In 1966 kwam hij jammerlijk om toen de pont omsloeg. Ook toen nam de weduwe de taak op zich de mensen veilig over te zetten. In 1988 nam zij afscheid.
Klachten konden mondeling tegen de veerman verteld worden, maar ook lag er in het veerhuis een register waarin mensen hun bezwaren konden aantekenen. In het Lithse register is niet veel opgetekend, kennelijk waren de reizigers wel tevreden over de bediening van het veer.
Bekend is de familie De Blank, waarvan verschillende leden het veer hebben laten varen. Ze hebben dat 81 jaar volgehouden. Het begon in 1907 met Leonardus De Blank, toen zijn weduwe, Antonia Piron. In 1951 nam hun zoon Janus het roer over. In 1966 kwam hij jammerlijk om toen de 
