Net als zijn broer heeft hij een veilig baantje op de gemeentesecretarie. Maar Toine Mazairac (1901-1965) wil meer. Na verschillende wedstrijden te hebben bijgewoond op de Bergse wielerbaan De Raayberg, koopt hij een racefiets en vindt al snel de weg naar de top.
Geboren in Roosendaal en opgegroeid in Bergen op Zoom, vlak bij de wielerbaan. Heel praktisch omdat hij vaak gaat trainen. En met succes want in rap tempo wordt hij een sprinter van niveau. Al in 1921 wordt Mazairac voor de eerste keer nationaal kampioen bij de amateur-sprinters. De jaren daarop grijpt hij nog veel meer titels. Halverwege de jaren twintig moet Mazairac – na een zware val - een tijdlang rusten. Dan neemt hij het besluit zijn baan als gemeenteambtenaar op te geven, en probeert zijn weg te vinden op de fiets én in de autohandel.
Hij begint aan een opleiding voor automonteur in Antwerpen: 's morgens op de fiets van Bergen op Zoom naar Antwerpen (goed voor 40 kilometer), daar werken in een garage, gevolgd door drie uur avondstudie. En dan weer 40 kilometer terug met de fiets. Mentaal gehard, fysiek ijzersterk.
Dat blijkt in 1928 tijdens de Olympische Spelen in Amsterdam. Tot de finale zien 35.000 bezoekers hoe goed het gaat. Mazairac vreet de kampioenen van Amerika, Engeland, Denemarken en Duitsland op. Maar anderhalf uur wachten op de eindstrijd breekt zijn concentratie en Fransman Beaufrand verslaat de getalenteerde automonteur. Mazairac moet genoegen nemen met het zilver.
Zweefvlieger
huldiging wereldkampioen (foto Erfgoed Den Bosch)
De wereldtitel sprint in 1929 is de afsluiting van een imposante sportloopbaan. Mazairac stopt daarna zijn energie in zijn autohandel, annex taxibedrijf, annex zweefvliegerij. Tijdens de oorlog moet hij met zijn gezin onderduiken, maar na de bevrijding werpt zijn harde werken steeds meer vruchten af: zijn onderneming groeit gestaag. Hij krijgt meer tijd voor zijn andere interesse, de luchtvaart. Samen met zijn dochter haalt hij in 1952 het brevet sportvlieger. Hij wordt een van de grondleggers van het vliegveldje De Eendekooi in Woensdrecht, de huidige militaire vliegbasis.
Rond zijn zestigste begint zijn gezondheid wat te kwakkelen en om af te vallen, stapt de voormalig wereldkampioen weer op de fiets. De wedstrijdkriebels keren terug en samen met de bijna veertig jaar jongere Jan Janssen neemt hij deel aan zogeheten ‘gentlemanwedstrijden’ voor oud/jonge koppels. Op 10 september 1966 start hij in Dortmund, samen met de Duitser Pawlik. Maar tijdens een afdaling komt Toine Mazairac met grote snelheid ten val. Een dag later overlijdt hij aan een schedelbasisfractuur.
Zijn broer Louis blijft trouwens wél werkzaam op de gemeentesecretarie. Ook niet zonder resultaat want in 1946 wordt hij burgemeester van Woensdrecht en bijna tien jaar later burgervader van Rosmalen.
