Mooi maar hard werk: de bakker

Op 10 Febr. 1962 bracht ik een bezoek aan de Bakkerij van Willem Huvenaars.
Meteen bij binnenkomst genoot ik van de warmte van de met kolen gestookte bakoven, en snoof ik de aangename baklucht van vers gebakken brood, te meer na de fietstocht van Uden uit.
Bemand met de camera maakte ik een zwart wit foto, hier afgedrukt, nu staat men versteld van de lengte van de broden, destijds normaal, dit was ook wel nodig bij de grote gezinnen.
De broden staken bij het bezorgen dan ook boven de broodmand uit !
Ik bezocht op het goede moment de bakkerij, want hierna begon Piet, de knecht bij Willem Huvenaars, met het kneden van het deeg van het krentenbrood.
Hij vertelde mij: je moet zolang doorgaan met kneden van het deeg, tot het moment, dat wanneer je er een vinger in drukt, de deegmassa terug veert.
Ik was gefascineerd, ondanks het niet nieuw voor mij was, want ik heb het ons Moeke vroeger thuis in Uden regelmatig zien doen. Dit verhaal is te lezen op de site: bnic.nl Uden.
Ik heb het bakproces afgewacht, totdat Piet het krentenbrood weer uit de oven haalde, jammer was het nog te vers om het aan te snijden, een sneetje zou best gesmaakt hebben.
Ook van deze werkzaamheden maakte ik foto,s nu in kleur, deze wil: Marilou Nillisen, er alsnog graag bij plaatsen, als ook de foto die ik onlangs maakte in Beugen. Waarbij de ,,Baktaria" in het dorp de ovendeuren aan de muur hangen. In plaats van aan de Wilgen, heeft de bakker de ovendeuren aan de gevel gehangen.

Diny. Ik vind het fijn dat je de moeite heb genomen, wat wetenswaardigheden op papier te zetten, over het bakkersvak van je man.
Tegelijk met de foto,s, en de komende foto,s , is het een mooi verhaal geworden.
Spreekt men in Zeeland nog steeds: ,,We hebben er weer eentje gevangen” bij de geboorte van een Zeelander ?

Hallo Rini, ik heb de twee andere foto's ontvangen en erbij geplaatst. Maakt het verhaal nog mooier ;-)

Marilou,
fijn, bedankt voor de moeite.

Vroeger hoorde we deze verhalen en nu staat het te lezen op internet. Wie had dat gedacht???

Groetjes Yolanda

Op eerste vrijdag van de maand gingen wij altijd ons brood opeten bij bakkerij Huvenaars na de Heilige mis, toen mocht je niet voor de communie gegeten hebben, we kregen daar altijd wat overblijfselen van het gebakken brood en gebak, wat heel lekker was.

Wat een luxe Coos !
Als broodbeleg bakten wij iedereen voor zich op die vrijdagmorgens een ei,bedekt met een snee roggebrood en gewikkeld in krantenpapier.
Lopend naar school aten wij de boterhammen op. Het krantenpapier was dan doorweekt van het gebakken vet en de letters uit de krant stonden afgedrukt op het brood.

Het was een gewoonte dat de jeugd van Zeeland middag,s 1ste Paasdag op eekhoorn jacht te ging in de Zeelandse bossen.
Wij hadden onze twijfels 1 ste Paasdag.
Zo,n dag van Pasen, Pinksteren en Kerstmis, bleef zelfs het bezoek aan het meisje achterwege.
We dachten zeker dat het is een, 1 Aprilgrap was, want die dag in 1956 viel Pasen op 1 April.
We gingen met een 4 tal uit gezin, zelfs Vader ging mee, hij had er ook plezier in.
Samen met de jeugd achter de beestjes aan, de boom schudden, tot dat een diertje uitgeput was en uit de boom viel.
We hadden er die middag méér als: “eentje gevangen”! dit paste precies bij het gezegde uit het bovenstaand verhaal.
We namen zelfs een eekhoorn mee naar huis, Vader timmerde er een grote kooi voor, voorzien van een wiel zodat het beestje wat beweging had, en we het diertje levendig bezig konden zien.

De onderste foto heeft wel wat weg van mijn vaders bakkerij (Kerkstraat 12A Boekel). Een van zijn deegkneedmachines zag er precies het zelfde uit. En ook het witte apparaat op de zelfde hoogte werkbank stond in zijn bakkerij daar als zijnde een broodjes-langmaakmachine; je liet er boven een opmaat afgestoken stukje deeg in vallen en het kwam er links in gerolde vorm uit.

In een Noord-Brabantse Courant van dinsdag 23 november 1943 stond een getekend kaartje van Europa getekend met de onheilspellende tekst "1943 is geen 1918" er over heen. Met andere woorden 'de oorlog is nog niet voorbij' of 'het moet, het is niet anders', Vervolgens werd o.a. het volgende voor de bakkers aangekondigd :
" DE BAKKERS EN DE KOMENDE FEESTDAGEN.
Evenals in vorige jaren heeft de secretaris-generaal van het Departement van sociale zaken in verband met het naderend St. Nicolaasfeest, de Kerstdagen en Oud- en Nieuwjaar, afwijkingen toegestaan van de bij de Arbeidswet voorgeschreven werktijden voor brood- en banketbakkerijen.
Deze afwijkingen zijn in hoofdzaak gelijk aan die van het vorig jaar".
Maar WEET iemand (nog) wat dat precies inhield voor de Bakkers ?

Beste Gerard, in het archief van het Gemeentebestuur van Boekel 1930-1970 (toegang 7617) komen bij het hoofdstuk Arbeid geen voorschriften voor bakkers voor. Wel leuk voor jou zijn misschien de twee hinderwetvergunningen op naam van bakkerijk De Bie (zoek in toegang 7617 op bakker*).

In het archief van de Arbeidsinspectie Breda 1890-1959 (toegang 824) kun je ook eens op bakker* zoeken. Je vindt daar wel voorschriften, maar niet tijdens de oorlog.

Als je via Zoeken in Archieven op onze website eens op bakker* zoekt, kom je misschien werktijdvoorschriften in naburige gemeenten tegen.

En hier nog een mooie website van het Bakkerijmuseum http://www.bakkerijmuseum.nl/kalwiblo/index.php?t=5&h=110

De foto,s zijn van de laatste weken en daarna werkzaam bij de Roggy broodbakkerij in Cuijk.

‘s Morgens werd gezamenlijk de H. Mis bijgewoond en daarna bij het laatste gezamenlijke gezinsontbijt getrakteerd met ieder een snee “Kersenmik,” geen drukfout! Samen met Marinus hadden we na de laatste kersenoogst de vergeten kersen uit de boom geplukt, ontpit en gedroogd. En alvorens naar de bakker gebracht, een krentenmik was destijds niet te koop.

Mijn zwager was bakkersknecht bij Willem Huvenaars in Zeeland en vertelde. In het najaar werden voor te drogen op de ovenwand appelpartjes gebracht en na enkele maanden opgehaald. Deze verkleinde zich natuurlijk in grote maar ook weleens in aantal wat denk je van de knechts. Na thuiskomst kwam een man wel eens verhaal halen het gebrachte aantal was voordien natuurlijk geteld voortaan werd bij het proeven steeds een appeldeeltje gebroken.

Rini , kan ik hieruit opmaken dat je broer naar het klooster vertrok een bepaalde tijd na de kersenoogst ; augustus/ september wellicht ? ... werd bij het proeven steeds een appeldeeltje gebroken. Wat moet ik me daar bij voorstellen ??

Gerard, m,n broer Jan vertrok zaterdag 14 februari 1948 als eerste voor vast uit het gezin.
En de bakkersknechten braken nadien een volgend stukje in tweeën om het aantal gebrachte appelstukjes op peil te houden.

Lees: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-eerste-vogel-vliegt-uit-naar-de-missie