We kunnen het ons allemaal nog herinneren: “Pi-Air” van Hooijdonk hoog in de lucht zwevend, klaar voor een loepzuivere kopbal in de richting van het vijandelijke net. Pierre, zorgvuldig aanleggend voor weer zo’n ongenadig harde vrije trap, waar geen doelman ooit vat op kreeg.
Van Hooijdonk was een rondreizend koopman in doelpunten: hij scoorde voor RBC in twee seizoenen 33 goals en voor NAC 81 doelpunten in ruim drie seizoenen.
Hij werd de held van Celtic waar hij vanaf januari 1995 speelde. Resultaat: 52 goals in 84 wedstrijden. Voor het eerst in jaren won Celtic de beker weer eens. Degradatiekandidaat Nottingham Forest volgde begin 1997. In het seizoen 1997-1998 legde Pi-Air er 29 in het netje: Nottingham promoveerde weer…
Vitesse was de volgende. Krap één seizoen betekende 25 doelpunten en Uefacup-voetbal voor Arnhem. Pierre was inmiddels bij Benfica aanbeland. Weer 19 doelpunten erbij! Feijenoord dan maar? Vanaf 2001 speelde hij er twee seizoenen. Goed voor 52 doelpunten in de competitie. Met acht goals ook de topschutter in de Uefa-cup, die in 2002 naar Rotterdam ging.
Van Hooijdonk vertrok daarna naar Fenerbahçe. Pierre werd clubtopscorer en twee jaar op rij Turks kampioen. In 2005 keerde Pi-Air definitief terug naar Nederland. Hij speelde nog even voor NAC én voor Feijenoord, waarna hij op 38-jarige leeftijd zijn carrière beëindigde.
Tussendoor bleek Pierre in zijn 46 wedstrijden voor het Nederlands elftal ook daar een ideale pinchhitter…. Wij denken dat geen verstandig mens hem over het hoofd kan zien voor het “Brabants Elftal van de eeuw”!
.jpg)
