Middenvelder Kees Rijvers, geboren in Princenhage, speelde vanaf zijn 17e in het eerste van NAC Breda. Hij viel bij de kenners meteen op: de jongeman was een felle ras-dribbelaar die onvermoeibaar op de bal bleef jagen. Een middenvelder die toen al het hele veld bestreek en niet enkel uit was op eigen succes.
Integendeel: Rijvers was een speler die anderen in de gelegenheid bracht te scoren en zijn team beter liet spelen. En toch was het Kees Rijvers die evenzogoed bij zijn debuut wél de enige, en dus winnende, treffer op zijn naam schreef. Er zouden overigens in zijn carrière nog bijna 100 doelpunten volgen.
Kees debuteerde als 19-jarige al in 1946 in het Nederlands elftal en bracht het tussen 1946 en 1960 tot 33 caps. Dat hadden er meer kunnen zijn, maar in 1950 verkaste hij naar de Franse profclub Saint-Étienne. Rijvers werd in Frankrijk weliswaar meteen gekozen tot “Speler van het jaar”, maar als prof was hij bij de KNVB tot 1954 niet meer welkom….
Hoewel Rijvers enkele jaren voor Feyenoord speelde (1957-1960) en zijn carrière afsloot bij NAC (1962-1963), speelde het grootste en meest succesvolle gedeelte van zijn voetballoopbaan zich af in Frankrijk en dan met name bij Saint-Etienne. Met “Les Verts” werd hij Frans kampioen en won hij de Franse beker. Hij wordt er zelfs nu (anno 2016) nog steeds op straat herkend!
Na zijn actieve voetballoopbaan werd Rijvers trainer bij verschillende clubs, waar hij immer oog voor nieuw talent bleek te hebben en waarbij vooral zijn periode bij PSV zeer geslaagd was: drie keer landskampioen, twee keer de KNVB-beker en een keer de Uefa-cup.
De Brabantse voetbalkenners zijn Rijvers niet vergeten en stemden hem massaal in het Brabants Elftal van de eeuw.
.jpg)
