Jobhoppen? Meneer Smits uit Den Dungen kan zich er in 1963 niets bij voorstellen. Zijn hele generatie niet; als je een fijne baas gevonden hebt, dan blijf je daar. Na 25 jaar krijg je vanzelf een mooi horloge of een vulpen met inscriptie. En een receptie, zoals deze van meneer Smits die dan een kwart eeuw voor de Middenstandsbank in Den Bosch werkt.
Het zal nog vele jaren duren voordat ‘flexibilisering van de arbeidsmarkt’ gemeengoed wordt. In deze jaren zestig is het voor vrijwel iedereen vanzelfsprekend dat je blijft werken bij dezelfde baas, zonder verdere ambities te hebben. In onze fotocollectie vinden we dan ook heel veel foto’s van recepties van deze jubilerende werknemers.
En hoewel het een moment is dat je van verre aan kunt zien komen, blijft het toch een belangrijke gebeurtenis. Het gezin mag mee om getuige te zijn van alle feestelijkheden en de dames achter de bar staan klaar om zo bier te gaan tappen. Werkte je vader veertig jaar bij dezelfde baas? Of jijzelf? Of herken je meneer Smits uit Den Dungen, en was je zelf bij de receptie? Waar denk jij aan, als je deze foto ziet?
Deze foto-oproep verscheen in de rubriek 'Kijk naar Toen' in De Meierij, waarin we op zoek zijn naar de persoonlijke verhalen achter een foto.
Volgens een reactie bij het artikel daar is die jongen met bril Mathieu Smits, waarschijnlijk zoon van de jubilaris. Achter de bar op rechts eigenaresse Roos Smits. Heette ze echt zo? Het café heette 'De Roos", eerder ''t Gilde'.
Marilou Nillesen
bhiczei op 12 februari 2020 om 10:14
Ah duidelijk, Mark. We noteren de naam van Mathieu Smits bij deze foto, maar achter de naam van de eigenaresse plaatsen we zeker een vraagteken want dat lijkt inderdaad wat dubieus.
