Een authentieke boerderij, wellicht wel beeldbepalend in Den Dungen. Maar in de jaren zestig werd daar anders tegenaan gekeken. Ogenschijnlijk achteloos mocht de slopershamer zijn werk doen.
Op deze foto uit - waarschijnlijk - 1962 zien wij een onbewoonbaar verklaarde boerderij aan het Grinsel in Den Dungen. Het duurt nog vier jaar voordat het gebouw uiteindelijk wordt afgebroken, om plaats te maken voor nieuwbouw. Voor deze boerderij, die er volgens de muurankers stond sinds 1879, bleek het eeuwige leven bij lange niet weggelegd. Een teken des tijds waarschijnlijk, want wij vermoeden dat de makelaars van tegenwoordig wel raad zouden weten met deze “authentieke boerderij met originele elementen, op een unieke locatie”.
Wie kan zich dit pand nog herinneren en weet wie hier gewoond hebben? Wie weet wanneer en waarom de boerderij als boerenbedrijf werd opgeheven?
J.A. van Gils-Foolen (telefonisch)
zei op 21 december 2016 om 15:58
In die boerderij ben ik geboren en heb ik tot mijn 14de gewoond. Er woonden in dat pand daar vier huishoudens: twee vrijgezelle tantes en twee kinderrijke gezinnen; ons gezin telde toen negen kinderen. Mooie plek om op te groeien, met veel vrijheid. Knikkeren in de goot, touwtje springen: voor mijn gevoel deden we niets anders als we niet op school zaten.
Mijn ouders huurden hun woondeel van de familie Van Os; hun huis zie je nog links op de foto. Dat was een familie op stand, zoals je toen zei, maar het waren heel aardige mensen. We mochten wel eens boodschappen doen voor mevrouw Van Os en dan kreeg je daarna een dubbeltje of een snoepje, daar was je dan ook heel erg blij mee.
Den Dungen was heel klein, het merendeel van de bevolking bestond uit boeren. Wij waren burgers en daarmee was je wel anders. Overigens waren er meer burgermensen maar dat verschil werd ook heel sterk gemaakt. Mijn moeder kon goed naaien, maakte mooie kleren voor ons en zorgde ervoor dat we brandschoon waren. Bij boerenkinderen was dat moeilijker, door de grootte van de gezinnen misschien of het vele werk op het land. Maar als kind zei je daar soms wel wat van, omdat je ze 'vies' vond. Heel hard, bedenk ik me nu.
Mijn ouders vertrokken in 1953 naar Schijndel voor het werk van mijn vader. Dat had ook wel met de toestand van de boerderij te maken; dat was eigenlijk geen ruimte voor een groot gezin. Maar toentertijd had iedereen het zo dus je keek er ook niet van op. Zelf ben ik na mijn trouwen naar Den Bosch gegaan, ben ik gaan werken als modeverkoopster bij Peek en Cloppenburg. Nadat mijn man vroeg overleed, ben ik teruggegaan naar Schijndel maar ik was inmiddels een echt stadsmens geworden. Maar ik woon hier met veel plezier.
Sinet van Bers Groenendaal
zei op 21 december 2016 om 16:53
Ik kan de situatie niet meer helemaal terugroepen , maar wat ik nog wel weet is.:
Dat in het voorste deel, zichtbaar op de foto, "Hanneke en Bertje" Vissers Verhagen woonde . Achter de bedstee was een plank waar de "pispot"op stond.
Hanneke had de gewoonte om laatstgenoemde voorwerp , zonder te kijken ,door de voordeur te ledigen. Nadat Hanneke en Bertje naar de overkant verhuist waren is mijn Tante Toos Mauriks van Uden er komen wonen. Ik heb toen nog meerdere malen in de bedstee mogen slapen. Ook woonde in dit huis de Fam. Foolen en daarnaast Bert en Koos Schuurmans met hun kinderen Sjaak en Berdien. Aan de kant van Jan van Osch woonde "Dientje Donkers" van de gelijknamige winkel ( Donkers beter bekend als "Dientje Pik" ).
In welke volgorde de div. verhuizingen hebben plaatsgevonden kan ik mij helaas niet meer herinneren.
Frans van de Pol
zei op 23 december 2016 om 09:00
Veel dank aan de dames Van Gils-Foolen en Van Bers-Groenendaal,
voor twee interessante reacties waar we veel aan hebben: We weten nu wie er de laatste jaren in deze boerderij gewoond hebben én we weten dat het gebouw al in de jaren 1950 zijn functie als boerderij verloren had.
We weten nu ook dat het pand in het bezit was van een vriendelijke en welvarende familie, maar we weten nog niet tot wanneer deze boerderij écht een werkend agrarisch bedrijf was, of waarom de laatste boeren er het bijltje bij neergooiden. Daar willen we dus graag nog iets meer over horen.
Wat ons ook interesseert: Het pand was kennelijk in 4 eenheden gedeeld, met elk een eigen huurder. Je zou denken dat het daardoor een aardige inkomstenbron was. Hoe komt het dan dat deze boerderij kennelijk zó slecht onderhouden werd dat hij uiteindelijk moest worden afgebroken?
Als iemand ons daar meer over kan vertellen, of als er nog andere herinneringen aan deze hoeve boven komen drijven, dan horen wij dat graag!
Mark Goossens
zei op 9 oktober 2019 om 17:45
Er zijn meerdere foto's van deze boerderij op deze site:
Het lijkt me logisch dat als je stopt met boeren, een gedeelte van het pand onder te verhuren en op te delen in meerdere woningen. Dit waren buren, dus die zullen dat van elkaar hebben afgekeken.
Wat betreft de nood tot sloop: Pure speculatie van mijn kant, maar niet elke verhuurder is hetzelfde. Sommigen onderhouden het pand; anderen trekken er zoveel mogelijk cashflow uit, laten het pand verwaarlozen, en weten dat, mits je op een goede locatie zit zoals deze boerderij, je de grond altijd kunt verkopen aan een aannemer die er iets anders neer zet. Jammer, het had, net als Mgr. Godschalkstraat 2, een mooie boerderij midden in het dorp kunnen zijn.
Marilou Nillesen
bhiczei op 10 oktober 2019 om 09:59
Bedankt voor je berichtje, Mark, en de verwijzing naar de foto van de nabijgelegen boerderij. Dat werkt heel verhelderend.
En wat betreft je redenatie: inderdaad, het blijft speculeren over het hoe en waarom. Maar dat er een mooie boerderij mee verloren is gegaan, blijft zeker jammer.
Mark Goossens
zei op 10 oktober 2019 om 15:00
Google streetview, vanuit dezelfde hoek, maar iets verder naar achteren, laat mooi zien hoe het er nu uitziet. Het is absoluut een mooi (modern) huis wat er na de sloop is neergezet. Maar, als je op rechts Mgr. Godschalkstraat 2 ziet, dan heb je niet veel verbeelding nodig hoe prachtig deze gesloopte boerderij had kunnen zijn.
