Op 10 mei 1940 werd ik als elfjarige in de vroege ochtend in Beugen gewekt door oorverdovende explosies, komende uit de richting van de Maas. Later schrijft het Boxmeers Weekblad een artikel "Wat de oorlog in deze streek vernielde". Daaruit blijkt dat er die ochtend zeven militairen zijn gesneuveld en ook een schipper en zijn zoon door kogels dodelijk zijn getroffen.
Over de gesneuvelde militairen zijn verschillende zaken terug te vinden waaronder de toestand rond hun begrafenissen. Het ging namelijk om één katholiek en zes Nederlands Hervormden. Het was niet toegestaan niet-katholiek gedoopte overleden te begraven op de R.K. begraafplaats (vanwege de gewijde aarde).
De volgende oplossing werd bedacht: de kerkhofmuur werd voor een deel gesloopt. De katholieke overledene werd begraven bij de perceelsgrens van het kerkhof, de overige zes Nederlands Hervormden werden begraven in een aansluitend te annexeren stuk (ongewijde) grond.
Dit - en meer - is hierover terug te vinden. Over de dood van de schipper en zijn zoon is dat níet het geval. In de vele boeken die over de strijd aan de Maas zijn geschreven wordt met geen woord over hen gerept. Daarom ben ik verder gaan zoeken: informeren bij familieleden van de schipper, zoeken in archieven en navraag bij derden. Dit leverde een uitgebreide reconstructie op van de tragische gebeurtenissen die ochtend met het schip De Neeltje. Je kunt dat verslag in zijn geheel lezen door hier te klikken. Over het militaire verloop van de strijd op deze plek aan de Maas heb ik het artikeltje De helden van de loopgraaf geschreven.
Het was een tragisch einde. Was de rest van het gezin niet (meer) aan boord? Voor de achippers was het idd. niet gemakkelijk. Later werden binnenvaartschepen gevorderd, anderen lieten hun schip liever zinken..
Tilly van Zoest
zei op 13 mei 2022 om 09:32
en dag eerder......Op 9 Mei 1940 met kolenbunkerschip weg.....
Sinds 1932 lag nabij de Staay-Boerderij het kolenbunkerschip " Christiaan ".
Aan boord de familie van Zoest. Door de oorlogsdreiging moest het daar vertrekken en zo werd op donderdagmiddag 9 mei 1940 noordwaarts vertrokken. Men wilde naar Lith, de geboorteplaats van Vader van Zoest. Maar dat doel werd niet bereikt. S ' morgensvroeg op 10 mei (om plm. 06.00 uur) zou de "Christiaan" geschut worden in de sluis van Sambeek. Er hingen op dat moment Duitse Zeppelins in de lucht en er waren vliegtuigen actief. Er kwamen rubber bootjes met Duitse soldaten op de Maas en toen begonnen de gevechten. Alle leden van de familie van Zoest lagen op de grond. Toch zag men kans om met de boot te vertrekken. In de buurt van het Boxmeerse veer werd de schuit onder vuur genomen door .......Nederlandse troepen, die dachten met indringende Duitsers te doen hebben. De veerman waarschuwde de schietende soldaten, dat de boot alleen maar een groot gezin aan boord had. Toen het stil was, liet Vader van Zoest het anker vallen. Dat was nabij Beugen. Zoon Ferd weet te vertellen, dat ze allemaal, liggend op de bodem van de boot, veel angst hebben gehad en dat er intens gebeden werd. Dat mocht voor de heiligenbeelden in de kajuit niet helpen, want die werden omver geschoten. Wat een ravage!! Met een roeiboot is gezin van Zoest later aan wal gegaan. In Bergen werd ongeveer een maand gewoond. In die tijd werd de boot hersteld en werd de terugreis over de Maas naar Blerick aanvaard. Hier verbleef men tot kort voor de bevrijding. Hoe het ging op zo'n boot bij luchtalarm? Dan ging het gezin in de kelder van boerderij de Staay.
Artikel uit een boek van Gerrit Gommans...Leven in Oorlog
. Het ging namelijk om één katholiek en zes Nederlands Hervormden. Het was niet toegestaan niet-katholiek gedoopte overleden te begraven op de R.K. begraafplaats (vanwege de gewijde aarde). 
