skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hualp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Lisette Kuijper
Lisette Kuijper Bhic
Menu
sluit
Hualp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Lisette Kuijper
Lisette Kuijper Bhic

Huize Maranatha in Duizel

Paul Huismans
Paul Huismans Bhic
vertelde op 6 september 2012
bijgewerkt op 10 augustus 2022
Wie weet heb je nog wel eens bezinningsdagen meegemaakt in Huize Maranatha. Wij zijn benieuwd naar de ervaringen!

Foto: collectie J. Smits
Foto: collectie J. Smits

Het huis werd 24 mei 1964 naar ontwerp van architect J. de Reus in Oss door Moeskops Bouwbedrijf n.v. in Bergeyk opgericht voor de Zusters van Liefde van Schijndel.

Ze gebruikten het voor het geven van retraites. De zusters stopten met dit bezinningshuis in december 1999, daarna is het gesloopt.

Het retraitehuis aan de Berkvenseweg in Duizel was een zakelijk vormgegeven rechthoekig gebouw met een betonskelet. De bovenste etage had een terras. Aan de tuinkant bevond zich de kapel, naast een laagbouw met ingang.

Deze kapel had een oplopend dak en hoge glas-in-loodramen in een betonnen skelet. Een ruime tuin omsloot het gebouw.

Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen aan de Maas, 2010

Reacties (11)

Ajm.Bosch zei op 1 januari 2018 om 21:08
Volgens mij is het aannemer Moeskops uit Bergeijk geweest, architect is mij onbekend.
Mijn vader heeft er destijds aan meegewerkt in 1962.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 2 januari 2018 om 09:19
Ah, dat is bijzonder, AJM Bosch. Heeft je vader nog verteld over zijn werk aan dit pand?
Ajm.Bosch zei op 2 januari 2018 om 14:41
Hij vertelde dat in die tijd alles ter plekke werd gemaakt ook bij het beton storten moest men grind en zand in een bak van een grote betonmolen scheppen. Zwaar werk die een lange dag duurde. Iedereen werd dan ingezet op z'n dag. Later in de jaren 60 kwamen kranen en betonmixers op de bouw wat het werk een stuk lichter maakte.....
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 3 januari 2018 om 09:34
Nou, dat moet inderdaad fysiek enorm zwaar zijn geweest! Heeft je vader ook nog met de kranen en mixers gewerkt? Met andere woorden: heeft hij zelf meegemaakt dat het werk veranderde?
Ajm.Bosch zei op 3 januari 2018 om 11:43
Jazeker , omdat hij belangstelling had in techniek is hij kraanbestuurder geworden. In Amerongen haalde hij zijn "hijsbewijs".
Ik ben veel zaterdags op de bouwplaats geweest om kranen te smeren en onderhouden. En sinds 1972 ben ik zelf ook machinist en nog steeds actief...
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 3 januari 2018 om 14:26
Ah, dan heeft je vader zeker die kanteling nog meegemaakt. Maar ik neem aan dat jij in bijna vijftig (!) jaar ook het nodige hebt zien veranderen?
Ajm.Bosch zei op 3 januari 2018 om 14:33
Natuurlijk dat heeft iedereen wel, de computer is wel de grootste verandering geweest. Maar waar het over ging was de architect van Maranata. Op internet kom ik er niet achter, zal eens vragen bij oud uitvoerders van die aannemer , als ze nog leven ....
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 3 januari 2018 om 16:21
Dat zou helemaal mooi zijn, bedankt alvast voor de moeite!
Hans Loonen zei op 8 augustus 2022 om 11:52
Het klooster wordt gebouwd naar een ontwerp van architect J. de Reus in Oss door Moeskops Bouwbedrijf n.v. in Bergeyk.
Nieuwe Eindhovense krant - 12-07-1962
Sylvia Monten zei op 19 juli 2023 om 08:26
Vanochtend dacht ik ineens aan de retraitedag in Maranatha, Duizel, die we op de lagere school in de zesde klas (nu groep 8) mochten beleven. En dat ik er niet zo veel meer van weet, behalve de stilte, de rust en ruimte, een stil groot, mystiek gebouw in het groen, en een warme lunchmaaltijd. Maar enkele zusters waren er. Het woord retraite is toen voor het eerst in mijn vocabulaire gekomen.
Nu, veertig jaar later ongeveer, ga ik mijn carrière als retraite-begeleider eindigen na 15 jaar. Wat jammer dat ik me bijna niets meer inhoudelijk herinner van deze eerste ervaring…dus ik volg graag hier: mocht nog iemand wel herinneringen hebben dan hoor ik ze graag!

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.