Foto Edwin Gerritsen
Haar dienst zit er net op, en dat betekent dat Heleen er dertig live-uitzendingen op heeft zitten. “En iedere keer word je aangekondigd met je naam, dus in combinatie met mijn stem, wordt die nog wel eens herkend”, vertelt ze. Haar deelname dit jaar aan de quiz De Slimste Mens zorgt ook voor dat ze soms wat langer wordt aangestaard. Vertellen dat er file is ter hoogte van Boxtel blijft speciaal. “Ik ben geboren in Ede maar al toen ik anderhalf was, zijn we naar Boxtel verhuisd. Tot mijn achttiende heb ik daar gewoond dus dat is voor mij ook echt mijn plek van herkomst.”
Na basisschool De Vorsenpoel gaat Heleen naar het Jacob Roelands Lyceum. “Daar heb ik zoveel goede herinneringen aan! Zeker ook aan de gymlessen, want dan gingen we afstanden hardlopen rond kasteel Stapelen. Da’s natuurlijk een prachtige plek. Er waren ook kinderen die hun fiets daar ergens neerzetten zodat ze niet het hele rondje hoefden te lopen, maar ik vond hardlopen toen al leuk. Dus ik zette dan gewoon een tandje bij.”
Bijzondere geschiedenis
Zelf woonde Heleen met haar ouders vlak bij de Dommel, en daarmee ook dicht bij het voormalig tracé van het zogenoemde Duits Lijntje. “Als je daar als kind woont, dan is dat eenvoudigweg een gegeven; niet iets waar je bij stilstaat. Een lijntje van niks, zo zag ik het toen, waar één keer per dag een trein overheen reed. Voor mij was het veel meer een plek waar we gingen bramen plukken langs het spoor. Maar pas nu ben ik er wat meer over gaan lezen, en dan zie je welke historie er achter schuilgaat. Dat er ooit werd gereden vanuit Londen, via Vlissingen, naar Berlijn en Moskou. En dat allemaal over iets dat ik beschouwde als ‘een lijntje van niks’”, zegt ze met een lach.
Nu is de spoortunnel van het Duits Lijntje een ‘graffiti-hotspot’ en vindt er jaarlijks een hiphop- en graffitifestival plaats: Tunnel Vision. “Daar worden echt heel mooie werken gemaakt, ongelooflijk kleurrijk en indrukwekkend. Mooi om te zien hoe zo’n plek transformeert, meedeint op de cadans van de tijd.”
Kinderen voor Kinderen
Heleen komt er met enige regelmaat, omdat haar moeder nog altijd in Boxtel woont. “Mijn ouders zijn allebei van oorsprong geen Brabanders, en ik denk dat ik daarom ook niet echt een Brabantse tongval heb. Ik ben daar niet echt mee geplaagd, maar als er op school een optreden was met Kinderen voor Kinderen-liedjes werd ik als eerste aangewezen om mee te zingen”, vertelt ze vrolijk.
Terugkomen vanuit woonplaats Noordwijk naar Boxtel doet haar goed. “Dan trek ik mijn hardloopschoenen aan, en loop langs grazige weitjes, mooie boerderijen, of door de Kampina. Dat landschap is zo mooi, en niet te vergelijken met Noordwijk – waar het trouwens ook mooi is - maar ánders. Misschien is het de herkenning van vroeger, van je jeugd, het besef van de historie van zo’n spoorlijn, maar doordat alles blijft Boxtel voor mij heel speciaal.”
Lees meer verhalen van Bekende Brabanders
Lees meer over:
Meer Bekende Brabanders:
