Drie jaar, dat is natuurlijk een veel te kort bestaan, zeker voor een betonnen wielerbaan. Maar in november 1936 was het toch echt zover dat de curator na een faillissement het hout- en ijzerwerk te koop aanbood.
Die betonbaan had de gruisbaan van 180 meter al vervangen die er eerst een jaartje lag. Een initiatief van G. Kroot van café Veldzicht ten behoeve van wielerclub De Zwaluwen.
Het was zoals altijd begonnen met veel superlatieven in de krant: “Naar wij vernemen zal de heer Kroot aan den Parallelweg een groote wielerbaan van beton aanleggen welke een lengte van 165 en een breedte van 6 M. zal krijgen. Het zal de mooiste baan van de provincie Noord-Brabant worden” (PNHC, 9 januari 1934) - dat laatste hebben we wel vaker gehoord. Het werd vaak niet helemaal waarheid.
De beroemdste Waalwijkse renner was Frans Slaats (1912-1993), die een mooie maar vrij korte carrière als toprenner had. De Zesdaagsenspecialist, die vaak een koppel vormde met Jan Pijnenburg en later met Kees Pellenaars, verbeterde in 1937 op de Milanese Vigorellibaan vrijwel onvoorbereid het werelduurrecord (45,558 km).
Zijn carrière kwam door de oorlog abrupt ten einde. Niet door de kortdurende mobilisatie waardoor hij in 1939 in dienst moest, maar om een andere reden. Hij reed net als een aantal andere Europese renners en de Nederlander Frans van den Broek wat baanwedstrijden in Buenos Aires (Argentinië) toen de Tweede Wereldoorlog in alle hevigheid ontbrandde. Hij kon pas in 1945 terugkeren en moest machteloos vernemen dat vier van zijn zes broers bij een razzia waren opgepakt en kort voor de bevrijding in concentratiekampen omgekomen waren. Ze liepen toevallig op de verkeerde plek en werden zomaar opgepakt bij een vergeldingsactie. Ook één van zijn vijf zussen was gestorven. Slaats zou alleen nog toerfietser blijven. Hij werd vertegenwoordiger van de Magneet-fietsenfabriek en was actief voor de wielerbond KNWU.
Twee van zijn broers waren ook goede wielrenners. Ze stonden gedrieën aan de start bij de opening van de Waalwijkse baan, waar hun idool Jan Pijnenburg het startschot loste. Frans won de openingsrace, een achtervolging. Die twee broers, Antoon en Kees Slaats, overleefden de oorlog wél.
Periode: 1933-1936 | Materiaal: Beton | Lengte: 165 meter
De beroemdste Waalwijkse renner was 
