Nadat de gracht ter plaatse rond 1787 was gedempt verkocht Jacobus van der Hagen een aantal percelen langs het voetpad naar de kerk. Met de bouw van een aantal huizen op die percelen, ontstond het Kerkstraatje.
Familie Laurens Schoonenburg, metselaar en gehuwd met Maria Versantvoort, kocht met een schuld aan Elizabeth Girard de Miellet een van de percelen en bouwde rond 1825 zijn huis, kadastraal genummerd met G 210.
Kerkstraatje rond 1900 en (rechts) 2022 (bron: collectie Jo van der Kaaij. Foto rechts: H. van Kuijk)
Wanneer Laurens is overleden gaat zijn weduwe Maria Versantvoort, kasteleinse, als moeder en voogd en als gevolmachtigde door en gaat een huurcontract aan met Anthonij van Schijndel, tapper van beroep. Onder de voorwaarden dat de huurder verplicht zal zijn gedurende elk huurjaar, vijftien keer het middageten te geven aan haar kinderen. Na het overlijden van Maria Versantvoort wordt circa 1887 Petrus Godefridus van de Laar, slager en herbergier, eigenaar. Hij was gehuwd met Cornelia van Schijndel en dus schoonzoon van Anthonie.
Regelmatig was er wel wat te doen in de herberg, zoals over een scheldpartij op de zaterdagavond van 23 oktober 1875. Op die dag riep landbouwer en jager Jan der Kinderen de veldwachter Petrus Passier toe: ‘Zo ventje, zijt gij daar, gij hebt pot verdomme in het Laars op mijn geloerd, maar pas op dat je niet komt in het Laars om me te snappen, ik heb schijt aan de politie en schijt aan de Burgemeester en als jullie me hier of daar op de jacht pakt, of naar permissie vraagt, dan schiet ik je potverdomme kapot.’ En hij riep nog veel meer soortgelijke uitdrukkingen.
Daar mede doelde hij op burgemeester Schindler en op een bekeuring, die hij van veldwachter Passier had gekregen wegens jagen zonder vergunning in het ‘Laars’, op gronden waarvan het jachtrecht verpacht is door de gemeente aan de algemenen armen. Vervolgens hebben veldwachters Van der Heijden en Passier Jan der Kinderen wegens openbare dronkenschap en ter voorkoming van ongeregeldheden in arrest willen brengen, waarbij hij van der Heijden in de wijsvinger van de rechterhand had gebeten tot bloedens toe.
Verschillende getuigen legden hierover een verklaring af bij burgemeester Carl Joseph Schindler, waaronder Julis Honoré Louette 60 jaar van beroep een gepensioneerde ambtenaar. Anthonie van Schijndel gaf aan dat het een dronkenmanspartij was geweest anders niets en veldwachter Passier was ook dronken. Der Kinderen werd door Van de Laar zijn schoonzoon bij de borst gevat en zo het huis uitgezet.
Volgens Jo van der Kaaij: An van de Rijt-van de Laar, Johanna Maria van de Laar Graad van Beljouw met Corrie (bron: collectie Jo van der Kaaij)
De dochter van Petrus van de Laar en Cornelia van Schijndel was Johanna Maria van de Laar, zij runde de zaak als pensionhoudster. In 1932 verkoopt zij het pension aan haar zwager Adrianus van de Rijt, gehuwd.
Enkele van de circa 15 kostgangers in de periode 1914-1922 zijn:
Henrikus van Kruijsdijk directeur van de stoomzuivelfabriek op de Lindendijk.
Slager Gerardus van Beljouw; hij huwt te Veghel in 1923 met Josina van Doorn en vestigt zich te Veghel Heuvelstraat 15 als slager en handelaar.
Na nog een aantal eigenaren moest het pand na 2004 plaats maken voor een groot appartementencomplex.
Vermoedelijk speelt dit verhaal in Sint Oeden-rode. Zou dat wellicht niet in de eerste regel vermeld kunnen worden? Het staat wel in uw apart opgegeven legenda als "Locatie".
Willie Damen van de Mosselaer
zei op 12 november 2022 om 19:27
Dank u voor de tip, daar ga ik een volgende keer aan denken.
Het is inderdaad in Sint-Oedenrode
Mariët Bruggeman
bhiczei op 18 november 2022 om 20:59
Ik heb de plaatsnaam even toegevoegd aan de titel van het verhaal, Willie. De verhalen worden trouwens wel allemaal voorzien van tags, zodat ze goed gevonden kunnen worden. Daar stond wel 'Sint-Oedenrode' bij.
