Erna Hodenius bestudeerde de Memorieboeken van het klooster van de Penitenten van de Eenheid in Reek. Sinds 1949 heette dat klooster Nazareth. Dit verhaal vertelt over een zuster die zich stoorde aan de rijke kleding van de paters en priesters.
De kost verdienen
22-04-1914: Zuster Maria Dominica Hoes gaat naar Haren. Het lijkt een gewone zin, echter niets is minder waar.
We verplaatsen ons naar 1914. De zusters hebben een gelofte afgelegd dat ze in armoede zullen leven en zullen bidden, heel veel bidden. Daarnaast moeten ze op een of andere manier in hun levensonderhoud voorzien. Ze mogen voor de paters en priesters van Velp mooie kleding maken die gedragen worden tijdens de mis, kazuifels genaamd. Ze maken met mooie stoffen de gevraagde kazuifels en borduren er mooie figuren op die de priesters willen hebben.
Storende weelde
Een van de zusters, zuster Dominica, had daar zo haar eigen gedachten over. Ze vond het moeilijk te verteren dat zij en de medezusters in armoede leefden en dat de priesters en paters die mooie kleding aan hadden en vooral dat de zusters die dan moesten maken. Dus zij zag die weelde aan stoffen en zijzelf had een eenvoudig habijt aan en moest rondkomen van wat ze zelf verbouwden of wat ze van de inwoners van Reek kregen.
Ook in 1963 werden er nog kazuifels genaaid in het klooster. Zuster Caecilia Strijbosch aan het werk (Bron: BHIC, Beeldcollectie Ton Cruijsen, fotonummer 1903-000691)
Ontsnapt
Deze zuster Maria Dominica deelde haar gedachten met de moeder overste en met de raadzusters. Deze leiding deed in haar beleving niets met haar informatie. Er bleef haar niets anders over dan naar het moederhuis te gaan om daar haar grieven neer te leggen. Er bestonden toen nog geen telefoons, dus moest ze er zelf heen gaan. Dat was natuurlijk niet niks voor een zuster die achter “slot” zat. Maar zuster Maria Dominica trok de stoute schoenen aan een stapte het klooster uit en begon te lopen richting Haren.
Bidprentje voor zuster Dominica
Een van de buren zag haar lopen en dacht: “Ik moet de leiding op de hoogte brengen van het feit dat er een zuster buiten slot is”. Dus ging de goede buur naar het klooster om te vertellen wat die gezien had. Men was in shock. Er werd een rijtuig geregeld en de zuster werd teruggehaald.
Toch naar Haren
Waarschijnlijk is na wat heen en weer geschreven te hebben besloten dat zuster Maria Dominica niet meer in het klooster Nazareth kon blijven. Het moederhuis had besloten dat ze terug moest komen naar Haren. Ze zou daar weer moeten leren in armoede te leven en bidden zoals het hoorde.
In de kronieken van zowel Haren als Reek staat alleen dat ene zinnetje: Zuster Maria Dominica Hoes gaat naar Haren…
Wil je meer verhalen van Erna Hodenius over de Penitenten in Reek lezen?
Mooi verhaal, Erna.
Maar ik kan de chronologie niet helemaal volgen: zuster Maria Dominica gaat volgens je verhaal in 1914 naar Haren. Maar volgens het bidprentje trad ze pas in 1919 in? Was ze in 1914 (ze was toen immers nog pas zestien jaar) novice in Reek? Maar dan gold in 1914 het slot niet voor haar, lijkt me?
erna
zei op 5 april 2023 om 14:31
Hallo AntonS.
Je hebt helemaal gelijk. Ik heb het verkeerde bidprentje meegestuurd. Er waren nl 2 zusters Dominica Hoes. De ene was eerder in het klooster. Ik heb inmiddels gevraagd om het goede prentje erbij te zetten.
Paul Huismans
bhiczei op 11 april 2023 om 07:52
En dat hebben we zojuist gedaan. Nu klopt het dus wel.
