Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
De Ginnekense wielerbaan stond bekend als een mooie snelle baan. Er zijn veel verhalen en beelden van hoge kwaliteit bewaard gebleven. Volgens het Stadsarchief was de baan eerst van hout, een krantenbericht uit 1925 spreekt dat tegen, en meldt dat een cementen baan ‘door enkele Bredase wielerenthousiasten’ werd aangelegd achter de Tuchtschool tegenover de Zevenheuveltjes, ‘in een natuurschoone omgeving’.
In 1931 zou de baan helemaal uit beton opgetrokken worden. Er is een verschil tussen cement en beton: het eerste betreft vooral een toplaag, het tweede een meer massieve constructie. Er kwamen later ook tennis- en hockeyvelden bij. Het Sportpark bestaat nog, de huidige parkeerplaats aan de Reeptiend beslaat een deel van het terrein van de wielerbaan.
De eigenaar van het Sportpark, A. Schiefelbusch (tevens NWU-consul), wilde in 1932 in de gemeenteraad de vermakelijkheidsbelasting verlaagd krijgen, omdat hij grote verliezen leed. Daarbij dreigde hij de stekker eruit te trekken. Omdat de baan vrijwel de enige bron van die belasting was (4377 gulden), ging de raad morrend akkoord met een halvering naar 10% van de kaartverkoop.
Deze baan stond erg goed bekend in en buiten Nederland, en het programma was dan ook vaak van internationale allure. Er konden liefst 17.000 toeschouwers terecht.
In 1935 ging de belangstelling achteruit, en besloot de directie de exploitatie een jaartje op te schorten. Daar lag nog steeds een akkefietje met de gemeente aan ten grondslag, die de vermakelijkheidsbelasting weer had verhoogd. Burgemeester Jhr. Serraris, een wielerliefhebber, werd aangewreven financiële belangen te hebben bij de wielerbaan. In een geheime raadsvergadering werd hij daarvan vrijgepleit. Overigens speelde Schiefelbusch twee gemeenten tegen elkaar uit, doordat hij op dat moment ook wielerbaan De Raaijberg in Bergen op Zoom exploiteerde.
Twee jaar later lag de baan weer stil en werd er opnieuw vergaderd over heringebruikname.
De raadsleden, zich realiserend dat het hele sportpark (”één der besten van Europa”) over de kop kon gaan, spraken opnieuw hun steun uit, waarna er vanaf 1938 onder directie van de Antwerpse baan nog gekoerst is.
In 1944 viel er een V-1 (vliegende bom), die de wielerbaan grotendeels verwoestte. Een stuk van een bocht is blijven staan. De rest is rond 1949 weggehaald. Sinds 1988 is er op het terrein een modelspoorclub gevestigd, die met kleine stoomlocomotieven rondjes draait op een aangelegde spoorbaan.
Periode: 1925-1944 | Materiaal: Beton | Lengte: 250 meter
Meer over het project en de maker