In onze verhalentrommel ben je zijn naam vast wel eens tegengekomen: Jan de Crom. Met zijn bijdrage over zakgeld in de jaren vijftig tikte de teller op onze site precies 10.000 verhalen aan! Wie is deze enthousiaste auteur die vervlogen tijden weer zo herkenbaar tot leven roept? Hij vertelt het zelf; uiteraard… in een verhaal.
De tienduizendste
Vandaag kreeg ik van BHIC te horen, dat ik het tienduizendste stukje geschreven had. Eigenlijk hoor je dan het BHIC te feliciteren met het succes.
De vraag was waarom ik die stukjes schreef. Nou kan ik een hoogdravend verhaal gaan ophangen, maar daar ben ik met mijn 77 jaren te oud voor. En het was heel toevallig dat ik op de BHIC site kwam: ik wilde weten hoeveel RK Kerken er nog over waren in Bergen op Zoom.
Op de BHIC site zag ik dat je kon reageren. Op mijn eerste verhaaltje kreeg ik direct reactie van ene Willem Kruf. Ja, toen dacht ik: hé, wat leuk.
Ik had ook ergens anders geboren kunnen zijn. Maar het werd toevallig Nieuw Borgvliet, dat in de jaren ’50 nog het staartje van het Rijke Roomsche Leven meepikte. Daarbij opgeteld de duidelijk aanwezige restanten van Wereldoorlog 2. En daar bovenop ook nog eens het enorme speelveld dat we hadden met de polder en de Oosterschelde en met de bossen van Cuypers en de Woensdrechtse Hei.
Dan liggen de verhalen haast voor het oprapen.
Schrijf ik de verhaaltjes voor mijn nageslacht? Nee, want ik heb geen nageslacht. De reden is heel simpel. Zoals Willem Kruf reageerde op mijn eerste verhaaltje, zo hoopte ik op reacties op mijn andere verhalen. Je leert er van. Zie mijn verhaaltjes over de Molenbeek en de Zwarte Kludde. Die blijken een Vlaamse oorsprong te hebben. We waren daar in West Brabant dus meer Belg dan we zelf gedacht hadden.
Dat vind ik een prettige gedachte om mee af te sluiten.
Ja, Jan is heel actief om het oude dorp met zijn eigen leefgemeenschap van voor de versmelting met de grote stad, het Krabbegat, in herinnering te brengen. Maar het is niet alleen Jan. Ook oud-Borgvlieter Piet Bruijns is actief het oude dorp (en ook de oude haven van Bergen op Zoom) in woorden en tekeningen vast te leggen. En al is het dan van huis uit geen Borgvlieter de naam Hans Jordans mag niet worden vergeten.
En last but not least : ook dank aan de medewerk(st)ers van het BHIC, het platform waar we onze herinneringen gemakkelijk kwijt kunnen.
Marilou Nillesen
bhiczei op 3 februari 2021 om 19:04
Nou, veel dank, Willem, voor je aardige woorden. Maar ik mis nog een belangrijke naam in jouw rijtje: jijzelf! Wij zijn blij en trots dat jullie zo'n actieve - en niet onbelangrijk: ook heel gezellige - club vormen die onze site voorziet van heel uiteenlopende en bijzondere verhalen.
We zien graag nog veel bijdragen uit deze hoek van Brabant verschijnen :)
Willie Damen van de Mosselaer
zei op 3 februari 2021 om 19:42
Beste Jan, van harte gefeliciteerd met het tienduizendste verhaal op de site van het BHIC.
En ook natuurlijk het BHIC gefeliciteerd.
Willem Kruf
zei op 4 februari 2021 om 03:39
Ja Jan, meer Belg dan we dachten. Op en rond Borgvliet waren er ook enkele Belgische grootgrondbezitters uit Brussel en Antwerpen.
