Het stratenplan van Eindhoven is -vooral door de verwoestingen in de Tweede Wereldoorlog - enorm veranderd. Van de eens vrij lange Oude Torenstraat bestaat nog maar een klein stukje, bij de toren zelf.
Met die toren en aan de andere kant de Petruskerk als ijkpunt kun je je oriënteren op vroegere uitzichten. De Jordaens lag in de punt tussen de Oude Torenstraat en de Kaakstraat. Hij staat ook op officiële plattegronden.
Boven: de nieuwe Jordaens tussen Torenstraat-Kaakstraat.
Middenonder de braakliggende terreinen aan de Visserstraat.
De naam was afkomstig van de Jordaens sigarenfabriek. De exploitanten, caféhouders Jan en Frans Hendrikx, hadden eerder onder dezelfde naam een andere baan aan de Schoenmakerstraat (nu Visserstraat) bij de Verwerstraat. Maar het moest allemaal nog mooier, grootser en beter. Het was de veertiende baan die ontworpen was door architect Stuurman uit Gouda.
De concurrentie met andere banen in Eindhoven werd gevoeld. Er moesten dan ook afspraken gemaakt worden over de programma’s. Dat lukte niet altijd en zo velde de NWU in 1936 het oordeel dat de Jordaens alleen voor amateurs mocht zijn, en De Zwaluw voor profrenners en onafhankelijken. Het Hert was op dat moment niet bij de NWU aangesloten. Wielerclub Het Zuiden gebruikte de Jordaens als vaste trainingsbaan.
Het eerste jaar was een beetje een pechseizoen, er werden veel wedstrijden afgelast door de regen en in oktober overleed de 19-jarige renner G. Mortier na een val. Er werd jaarlijks een drukbezette avondzesdaagse gehouden. Toen de Zwaluwbaan verdween, konden er op de Jordaens weer profs worden gecontracteerd.
Tijdens de bezetting is er nog gereden, inclusief zesdaagse. Begin 1941 werd de baan beschadigd door zwaar stormweer, maar dat was op tijd hersteld voor de seizoensopening. De populaire directeur Frans Hendrikx moest plaats maken voor een nieuw bestuur, waarin nota bene de gebroeders Van den Heuvel gingen zitten die destijds De Zwaluw in de steek hadden gelaten.
In mei maakte Arie van Vliet zich waar door de sprintmatch tegen Jan Derksen te winnen.
Tot medio 1942 is er nog gekoerst, de grote namen kwamen regelmatig naar de laatst overgebleven baan van Eindhoven, die in oktober van dat jaar verkocht en gesloopt werd.
Periode: 1935-1942 | Materiaal: Hout | Lengte: 200 meter
Tijdens de bezetting is er nog gereden, inclusief zesdaagse. Begin 1941 werd de baan beschadigd door zwaar stormweer, maar dat was op tijd hersteld voor de seizoensopening. De populaire directeur Frans Hendrikx moest plaats maken voor een nieuw bestuur, waarin nota bene de gebroeders Van den Heuvel gingen zitten die destijds De Zwaluw in de steek hadden gelaten.
