skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Astrid de Beer
Astrid de Beer RA Tilburg
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Astrid de Beer
Astrid de Beer RA Tilburg

Zakgeld in de jaren vijftig

We kregen in de jaren vijftig zakgeld. Het was niet veel want dat kon Bruintje niet trekken. En van wat we kregen, moest ook nog de helft in de spaarpot.

Maar wat was je trots als je met de kaart van het schoolsparen en de inhoud van jouw spaarpot vijf gulden kon laten bijschrijven op je spaarbankboekje. Postkantoor van der Velde in de Rembrandtstraat maakte er werk van. De vijf gulden werd met sierlijke letters en voorzien van de nodige stempels in jouw boekje opgeteld.

De andere helft van jouw zakgeld mocht je zelf besteden. Meestal op zondagmorgen aan snoepgoed bij melkboer Bartje van Geel.


Antwerpsestraatweg Google Streetview

Op de gevel staat Jan van Geel, de zoon van Bartje, die later de winkel overgenomen heeft. Links was de winkel en rechts was er een hoekje met snoepgoed.
Veterdrop, waar je lekker lang mee deed.
Toverballen, die 20 keer de mond in en uit gingen om te zien welke kleur er nou was.
Eetpapier, dat aan je gehemelte bleef plakken. Lange dropstaven, die je in stukken in een beugelfles met water deed en de fles drie dagen in de kelder zette; dan had je 'schuddeldruk': de fles flink schudden en dan het schuim opzuigen.

Filmsterren bij de kauwgom

Maar wat in mijn geheugen gegrift staat, zijn de plaatjes van filmsterren die je kreeg bij Maple Leaf kauwgom. Twee filmsterren sprongen er bovenuit.

Esther Williams was een professioneel zwemster en filmster. Ze was meestal afgebeeld in kleding die je zelden zag in de jaren vijftig. Of je moest het aandurven om maandelijks bij de kapper in de blad “De Lach” te kijken.

Later heb ik begrepen, dat deze plaatjes het begin waren van steeds meer 'functioneel bloot'. Tegenwoordig zijn we zo ver dat er niets meer te raden over blijft.

Maar mijn absolute held was Roy Rogers. De zingende cowboy. Er was een plaatje van hem in een wit pak op een wit, steigerend paard. Indrukwekkend in de overtreffende trap! Ja, de boeken van Arendsoog en Witte Veder verslond ik. Maar bij het cowboytje spelen was ik toch liever Roy Rogers.

Moet toch eens op Youtube gaan zoeken naar een liedje van hem. Want dat heb ik nog nooit gehoord.

Reacties (2)

Mark Goossens zei op 3 februari 2021 om 18:31
Gefeliciteerd met de 10.000ste!

Hier is Roy Rogers, zingend, met 'Don't Fence me In' van Cole Porter: https://www.youtube.com/watch?v=kg_zurRBHlg

Overigens, als iemand die vaak paard reed, Roy Rogers kon echt goed met paarden omgaan en was, wat dat betreft, geen Hollywood creatie. Je kunt het zien aan zijn op- en afstijgen van 'Trigger' zijn paard. Perfecte balans boven het standbeen.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 4 februari 2021 om 09:22
Hee, wat een leuke reactie, Mark! Ik weet wel welk liedje ik de rest van de dag in mijn hoofd heb ;)
Een snelle online zoektocht leert me dat Roy Rogers ook te boek staat als 'cowboyacteur'. Vandaar zijn paardenskills.

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.