Natuurbeleving en groene gastvrijheid voor de Maashorst-recreant? Of liever snackfood en benzine voor de automobilist? Foodcourt Uden gaat door. Aan de stadsentree komt een opvallende reclamezuil van 40 meter hoog. Daarmee is de ‘poort van de Maashorst’ door de politiek aan de commercie overgeleverd.
Ontsierende reclame
Het getouwtrek tussen groen en commercie is niet nieuw. Op 23 december 1931 berichten provinciale media over dezelfde problematiek. Er is een voorstel verordening ingediend “tot wering van inbreuk op natuurschoon door ontsierende reclame”. Een groot voorstander is de redacteur van Heemschut Brabant. Deze erfgoedinstantie eist actie. Het maken van reclame op alle daarvoor maar in enigszins in aanmerking komende gebouwen en terreinen in Brabant neemt toe. Vooral het autoverkeer langs de hoofdwegen bevordert de reclame.
“Onze mooie provincie Brabant met zijn bossen, zijn heiden, zijn vennen en kerktorens in ’t verschiet, moet behoed worden voor verdere voortgang van ’t monster der ontsierende reclame. Weg met die rommel!” Een verordening is nodig. Hoe eerder, hoe beter. Heemschut wordt gesteund door de ANWB-Toeristenbond. Die heeft al sinds jaar en dag de strijd aangebonden tegen ontsierende en hinderlijke reclame. In het belang van het natuurschoon en van de verkeersveiligheid. Het plaatsen van al die borden is “schoonheidsschennis”. Bovendien bezitten zeven provincies bezitten al een verordening om ontsierende reclame tegen te gaan. Behalve Brabant en de drie noordelijke provincies.
Het kwaad woekert voort
Gedeputeerde Staten van Brabant krijgt door het voorstel de mogelijkheid om op advies van gemeenten al dan niet in te stemmen met het plaatsen van reclame buiten de bebouwde kom van dorpen en steden. Niet zo moeilijk, zou je denken. Maar de verordening tegen landschap-ontsierende reclame haalt het niet. 13 stemmen voor, 43 tegen. Provinciale Statenleden snappen het nut niet van de verordening. Zo problematisch is het in hun ogen allemaal niet. Daarmee leveren ze het landschap uit aan de commercie. Heemschut is teleurgesteld. Het zal vastberaden haar strijd tegen oprukkende reclameborden voortzetten. Want: “Hoe verder ’t kwaad voortwoekert, hoe moeilijker te keren.” Een angst die nu ook al is geuit. Zijn na Uden ook de foodcourts van Veghel en Heesch voor een reclamemast aan de beurt?
Dit verhaal verscheen eerder in Brabants Dagblad
