skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hualp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic
Menu
sluit
Hualp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic

Geen roos zonder doornen

Bij ons thuis hing boven de keukendeur in een vergulde lijst een prent van een vaasje rozen en de tekst ‘Geen roos zonder doornen’. Die tekst is niet juist: rozen hebben geen doornen, maar stekels. Zij wijzen naar beneden.

Een tiental jaren geleden parkeerde ik m’n auto en bij het uitstappen viel mijn oog op enkele bijzonder uitziende stenen. Ik raapte ze op en nam ze mee naar huis. Daar bekeek ik de vondst en vooral de hier afgebeelde gevleugelde steen. Hij was  niet door mensenhanden of machinaal gemaakt en voelde zanderig aan en de vorm was kristalachtig.

De steen had scherpe, zanderige poreuze vleugels of lamellen, een wirwar van groot tot klein, dikke en dunne, naast en kruiselings door elkaar. Er was geen regelmaat te vinden en alles was in dezelfde bruine kleur. Je kon niet spreken van boven of onderzijde, begin of wortel. De steen weegt 500 gram, is 15 cm lang, 10 cm breed en 7 cm hoog en hij neemt geen water op. Aan een linkerzijde zag je dacht ik een figuur als van een hondenkop.

Het bleef mij een raadsel, tot iemand hem benoemde als “woestijnroos”, ook wel “zandroos” genoemd. Ik las over het ontstaan van het mineraal. “Het grondwater komt door haarfijne buisjes in het woestijnzand omhoog. Door de enorme woestijnhitte verdampt het water in een fractie van een seconde. Wat overblijft is het mineraal gips of bariet en de zandkorrels. Zij vormen samen de steen. Als de steen in contact komt met water, lost hij op.”

De woestijnroos is een vorm van seleniet. Het is een beschermende steen, die je bij je draagt als je spiritueel bezig bent. Hij werkt effectief tegen allerlei soorten van straling. Later zag ik op een grafzerk van het Odulphuskerkhof in Best een kleurige, vleugelvormige vetplant staan. Op het erbij gestoken kaartje las ik de benaming: Kalanchoë thyrsiflora, woestijnroos.

Ik legde het verband tussen deze twee rozen met dezelfde naam en allebei vleugels. De vetplant komt voor in Zuid-Afrika. Hij slaat het water op in zijn grijs-groene bladeren met rode rand. Een ideale kamerplant voor mensen die veel van huis zijn. En zéker voor mensen die vergeten planten water te geven. De geologische woestijnroos is prachtig door zijn vormgeving. De vetplant is mooi door de bladeren met hun felle groene kleur en bloedrode rand. Ook deze roos heeft geen doornen of stekels.

Nu keek ik extra rond in bloemenzaken, maar vond er geen zoals ik destijds aantrof. Ik zie er ook geen bijgestoken kaartjes meer. In mijn vorige verhaal vertelde ik over de klappersteen. Oók deze vondst was weer bijzonder. Gerda van Wageningen heeft een boek geschreven met dezelfde titel als van dit verhaal.

Reacties (6)

paul zei op 11 november 2019 om 22:40
ha Rien leuk verhaal! ook dat verband!
deze plant is een succulent slaat water op in de bladeren kan dus tegen droogte!
de naam is waarschijnlijk een echeveria soort wit of gele bloemetjes dezelfde familie als de sedum spectabilis .... of hemelsleutel! groetjes Paul
Rini de Groot. zei op 12 november 2019 om 22:25
Dag Paul de Latijnse woorden zijn voor je dagelijkse kost ik moest even Google, maar zijn dus vetplanten. Werd me vandaag verteld dat je deze bijna uit kunt laten drogen. De Hemelsleutel of Heelblad plant ken ik wel staat ook in de Kruidentuin van de Pre Historie in E.hoven.
Jolanda Aarts zei op 15 november 2019 om 03:16
Hoi Rien, bedankt dat je mij dit mailadres gegeven hebt: echt leuke verhaaltjes...! Ik weet ook niet of je afgelopen dinsdag voor niets hebt staan wachten bij 'the Living Museum', want het begon pas om 15.00, niet om 14.30 u. al! Maar je bent over twee weken ook weer welkom! Als je contact zoekt , kun je mailen naar: nills@eindjeschrijven.nl
Jolanda Aarts zei op 15 november 2019 om 03:16
Hoi Rien, bedankt dat je mij dit mailadres gegeven hebt: echt leuke verhaaltjes...! Ik weet ook niet of je afgelopen dinsdag voor niets hebt staan wachten bij 'the Living Museum', want het begon pas om 15.00, niet om 14.30 u. al! Maar je bent over twee weken ook weer welkom! Als je contact zoekt , kun je mailen naar: nills@eindjeschrijven.nl
Jack van Nunen zei op 19 oktober 2020 om 23:41
Hoi Rien,

Eerst maar even zeggen wie ik ben zodat je me kunt plaatsen. Ik was gastheer bij museum de Vier Quartieren toen je dit recentelijk bezocht. Daarnaast kon ik je als IVN'er ook herinneren aan je excursie over berken - berken water en de papierberk boekjes.
Joh wat een leuke verhalen heb je zeg.
Bij dit verhaaltje kan ik je vertellen dat deze woestijnroos de inspiratiebron was voor Jean Nouvel's architectonische hoogstandje. Het Qatar National Museum wat op 27 Maart 2019 heropende. In de volgende link kun je zien hoe hij deze roos gebruikte.
https://www.youtube.com/watch?v=Xxz33itieBs
Het begint in het Arabisch maar later vervolgt in het Frans.
Er is van 2011 tot 2019 aan gebouwd.
Ik kwam in 2014 via mijn werk met dit project in aanraking.
Als je er meer over wilt weten dan mail je me maar.
Rini de Groot. zei op 20 oktober 2020 om 10:44
Hoy Jack,
Ik heb het filmpje bekeken wat een bouwwerk!
Is dat dan toevallig dat je na dit project ook dit het verhaal vond ?
Daar wil ik meer van weten, je email adres is zoek.

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Lees ook deze verhalen