skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hualp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Ans Holman
Ans Holman RA Tilburg
Menu
sluit
Hualp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Ans Holman
Ans Holman RA Tilburg

Zeemeermin van Bergen

Op de oude haven in Bergen op Zoom lopen de achtjarige Tess en haar grootmoeder. Tess staart geboeid naar het water. Oma vraagt haar: "Wist je dat er ooit een zeemeermin hier door het water heeft gezwommen?" Tess kijkt verbaasd op: "Echt waar?" Haar oma antwoordt: "Ik weet het niet zeker, maar volgens een oud verhaal bestaan ze echt."


Op een stormachtige dag zwom er vanuit de Noordzee een dorstige zeemeermin naar West-Brabant. Ze zwom naar het toen welvarende Zevenbergen. In de hoop dat de mensen haar daar konden helpen aan een kom water. Het zeewater was te zout om haar dorst te lessen.

Door woeste wateren naderde ze de stad. Haar komst bleef niet onopgemerkt in het toenmalige rijke Zevenbergen. Al gauw verzamelde zich een grote groep mensen op de kade. Ze konden hun ogen niet geloven. Ook de Zevenbergse schout kwam een kijkje nemen. Hij leek minder onder de indruk dan de rest van de stad. Hij suste de menigte en sprak de zeemeermin toe. "Kleine meid, wat brengt jou hier?" "Beste schout, ik heb toch zo’n dorst. Kunt u mij helpen aan een kom water?"

De schout legde zijn armen over elkaar en begon luidkeels te lachen. "Dorst? Kijk eens waar je in zwemt!" Alle omstanders barstten in lachen uit. "Maar dit water is zo vuil, ik kan dit niet…". Tevergeefs probeerde de zeemeermin te spreken, haar stem kwam niet boven het gelach van de stad uit.

Vernederd zwom de zeemeermin verder. De storm nam iets af toen toen ze naar de volgende stad, Steenbergen, zwom. Ook in Steenbergen trok de vrouw van de zee veel bekijks, van alle standen kwamen mensen naar de kade. Ook in het minder rijke Steenbergen kwam de schout aan het woord. "Goedendag zeemeermin, wat brengt u naar ons mooie Steenbergen?" "Och beste schout, ik heb al zo lang niet meer gedronken, heeft u iets te drinken voor mij?"

De schout moest even nadenken. "Maar ons water, dat is voor onze mensen. Dat kan ik niet aan elke voorbijganger geven." "Toe nou, ik heb toch zo’n dorst", smeekte de zeemeermin. Weer zat de schout te denken. "Nou vooruit, één beker water, niet meer." De schout knipte met zijn vingers en een oudere man liep naar de put. Met veel kracht trok de man een emmer uit de waterput omhoog. Waarna hij een bekertje vulde met het water. De oude man overhandigde de beker aan de schout, die het op zijn beurt weer aan de zeemeermin gaf. De zeemeermin dronk het in een keer leeg. "Ik zit echt al weken zonder water, is er echt niets meer?" De schout keek de zeemeermin woedend aan. "Het is graag of niet, ondankbare. En nu mijn stad uit!" Teleurgesteld zwom de zeemeermin verder, in de hoop dat ze ergens anders wel voldoende drinkbaar water kon vinden.

Met opgeheven hoofd probeerde ze het weer bij het volgende stadje. Het toen nog zo arme Bergen op Zoom. Opnieuw kwam de hele stad verwonderd op de zeemeermin af. Weer wurmde een stadschout zich door de menigte om vooraan te staan. "Goedemiddag, zeemeermin, wat brengt jou hier?" "Dag schout, ik zwem al dagen lang door dit zilte water en ik heb toch zo’n dorst." "Nou dan ben je hier aan het goede adres."

De schout liep naar de put en vulde een grote kom met water en bracht deze naar de meermin. Dorstig dronk ze de kom in één keer leeg. "Als je meer wilt, geef maar een sein." "Dat gaat niet nodig zijn." De zeemeermin bedankte iedereen voor de goede zorg en zwaaide de mensen van de stad uit.

Het weer klaarde op en de zeemeermin ging verzadigd in de zon op een rots zitten en keek over de stad Bergen op Zoom. Waarop de zeemeermin de volgende leus uitsprak;

            Zevenbergen zal gans vergaan
            Steenbergen slechts half bestaan
            Maar Bergen op Zoom zal altijd hier blijven staan

"En je kunt zelf wel raden of die voorspelling is uitgekomen, sluit oma het verhaal af.

Wordt vervolgd... (nieuwsgierig? klik hier)

Lees meer verhalen over volksverhalen

Bronnen:
-
De Blécourt, W., A. Koman, R. A., Kooi, J., & Meder, T. (2010). Verhalen van stad en streek: Sagen en legenden in Nederland. Geraadpleegd van http://www.meertens.knaw.nl/beeldenbank/pdf/vss.pdf

- De zeemeermin van Bergen op Zoom. (1934). Geraadpleegd op 4 november 2019, van http://www.verhalenbank.nl/items/show/47668

- Van Eekelen, B. (2019, 15 maart). Volksverhalen in West-Brabant. Geraadpleegd op 4 november 2019, van https://www.brabantserfgoed.nl/page/8061/volksverhalen-in-west-brabant

- Wikipedia-bijdragers. (2019, 9 september). Reimerswaal (historische stad). Geraadpleegd op 4 november 2019, van https://nl.wikipedia.org/wiki/Reimerswaal_(historische_stad)

Reacties (2)

Broehoven Van zei op 9 november 2022 om 15:28
Dit verhaal klopt niet helemaol
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 10 november 2022 om 12:55
Ah, goed dat je dan reageert. We zijn benieuwd naar jouw versie, je kunt hieronder reageren.

Alvast dank voor je moeite!

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Lees ook deze verhalen